11 verboden voor vrouwen in Saoedi-Arabië, die moeilijk te geloven zijn

Er wordt gezegd dat vrouwen in Saoedi-Arabië meer verboden hebben dan rechten. Bovendien geldt dit volledig voor alle aspecten van het leven: van het huwelijk tot het gebruik van het openbaar vervoer. De regels die van toepassing zijn op vrouwen in dit land zijn gebaseerd op de patriarchale wetten van de sharia. Maar is alles echt zo erg, en hoe leeft de mooie helft van de mensheid met zulke beperkingen? Laten we het hebben over de meest ongelooflijke en schokkende verboden waarmee vrouwen in de Arabische staat regelmatig worden geconfronteerd.

Vrouwen in Saoedi-Arabië kunnen niet uitgaan zonder echtgenoot of mannelijk familielid - Mahram. Alleen zij kunnen haar identiteit bevestigen en toestemming geven om te solliciteren naar een baan, medische procedures, huwelijk en meer.

Vanaf dit jaar is het vrouwen in Saoedi-Arabië niet langer verboden om een ​​auto te besturen, maar nogmaals moeten hun mahras hiervoor toestemming geven.

Vrouwen mogen geen gebruik maken van het openbaar vervoer. De enige uitzondering is de trein, maar hier kunnen ze alleen in afzonderlijke wagons rijden. De meeste zijn gedwongen te lopen of een taxi te nemen.

Elke regio van het land dicteert verschillende regels voor dameskleding. Dus in de meest conservatieve, verplichten ze nog steeds om een ​​nikab te dragen die het hele gezicht bedekt, behalve de ogen. Kleding zelf moet gemaakt zijn van een dichte, ondoorzichtige stof die de bochten van het lichaam zo veel mogelijk verbergt, en het moet alles bedekken behalve handen en voeten.

In Saoedi-Arabië is het aantal hoger opgeleide vrouwen groter dan het aantal mannen, maar de kwaliteit van het onderwijs aan vrouwelijke universiteiten is verre van hoog. Bovendien werken de meeste vrouwen nog steeds niet na de training.

Het aantal vrouwen op de arbeidsmarkt is slechts 17 procent. Om naar het werk te gaan, hebben omwonenden toestemming van een man nodig, en het aantal vacatures is beperkt tot die waarbij je niet veel hoeft te communiceren met vreemden van een mannelijk geslacht. En werkgevers zelf houden er niet van om vrouwen in dienst te nemen, omdat ze afzonderlijke kantoren en zelfs ingangen voor hen moeten uitrusten.

Meisjes in Saoedi-Arabië zijn vaak zelfs vóór de puberteit getrouwd, omdat de minimumleeftijd voor het huwelijk wettelijk is onbeperkt. Formeel zijn gedwongen huwelijken verboden, maar alle rechten op een kind ouder dan 7 jaar zijn eigendom van de vader en een overeenkomst tussen hem en de bruidegom is verplicht.

Een vrouw kan alleen met haar vrienden communiceren in de vrouwelijke helft van het huis, die "Harim" wordt genoemd. Het is ten strengste verboden om de mannelijke helft binnen te gaan, en ze kan alleen contact opnemen met haar man via de interne telefoon.

Niet alleen is het huis verdeeld in een vrouwelijk gedeelte en een mannengedeelte, maar ook openbare plaatsen: vervoer, openbare catering, stranden, enzovoort.

De vrouw heeft in alles minder rechten: tijdens de erfenis ontvangt ze de helft van de grootte van de man, of is zelfs volledig uitgesloten van het aantal erfgenamen, en om een ​​rechtszaak aan te spannen, moet ze 6 mannelijke getuigen tegelijk meenemen.

Overtreders van wetten en tradities worden zwaar gestraft. Tegelijkertijd kunnen ze zelfs worden gestraft voor het beschuldigen van de religieuze politie van communicatie met een vreemde of onvoldoende kledingdichtheid. Vergeldingen kunnen wimpers, fysiek geweld of een gevangenisstraf zijn. Trouwens, een vrouw kan pas uit de gevangenis komen nadat ze om een ​​voogd heeft gevraagd.