Kivu Lake is de gevaarlijkste vijver van de planeet die op elk moment kan exploderen.

Er zijn veel plaatsen op het Afrikaanse continent die een ernstig gevaar vormen, niet alleen voor onervaren reizigers, maar ook voor omwonenden. Een van hen is Lake Kivu, gelegen in het hart van Afrika. Er is helder, helder water en aan de oevers bevinden zich resorts en talloze hotels. Kijkend naar de kalme uitgestrektheid van dit reservoir, is het moeilijk aan te nemen dat Kivu een dodelijke bedreiging vormt voor iedereen die aan zijn oevers leeft.

Lake Kivu is verdeeld tussen twee staten: de westelijke oever behoort tot de Democratische Republiek Congo en de oostelijke tot Rwanda. Spleetfouten die het hele Afrikaanse continent passeren, veroorzaakten de aanwezigheid van diepe meren in deze regio, die deel uitmaken van het systeem van de Grote Afrikaanse Meren. En Lake Kivu, met een maximale diepte van 480 meter, is er een van.

Geologisch kan de regio van Lake Kivu niet rustig worden genoemd. De kloofvallei waarin Lake Kivu zich bevindt, wordt voortdurend uitgebreid en verdiept. Daarnaast zijn er verschillende vulkanen die periodiek hun activiteit laten zien. De oorsprong van de kloof en de nabijheid van vulkanen hebben geleid tot de ophoping van koolstofdioxide op de bodem van het meer, dat uit de darmen van de aarde komt. Bacteriën die in de waterkolom leven, zetten een deel van de koolstofdioxide om in methaan, dat zich ook ophoopt op de bodem van het reservoir.

Lake Kivu heeft nog een andere interessante eigenschap: water van het oppervlak verdampt praktisch niet. Hoge luchtvochtigheid en constante hoge temperatuur dragen bij aan de vorming van een laag waterdamp boven het oppervlak van het meer, die verdamping voorkomt. Vanwege de kolossale diepte en het gebrek aan verdamping is de watercirculatie in het meer vrijwel afwezig. Daarom is er een constant proces van accumulatie van gevaarlijke gassen. Op dit moment kunnen wetenschappers niet precies zeggen hoeveel gas zich onderaan in Kivu bevindt en wat hun percentage is. Maar dit reservoir is de grootste opslag van dergelijke gassen onder alle meren van de planeet.

Gezien de onstabiele seismische situatie in de regio, vormen enorme gasophopingen een dodelijke bedreiging voor de bevolking. Een aardbeving of vulkaanuitbarsting kan uit evenwicht in de dikte van het gas leiden en zal naar de oppervlakte barsten. Er kan een krachtige explosie plaatsvinden of het gas komt eenvoudig aan de oppervlakte en vergiftigt al het leven in een straal van enkele kilometers, zoals het geval was aan de oevers van Lake Nios op Afrika. Wetenschappers zijn ervan overtuigd dat het meer op elk moment kan exploderen, hoewel het mogelijk is dat het systeem in deze toestand meer dan honderd jaar kan duren. Dus, bijvoorbeeld, de aardbeving in de Democratische Republiek Congo in 2002 had geen invloed op de toestand van het meer, gas bleef op de bodem. Maar niemand kan garanderen dat dit in de toekomst niet zal gebeuren.

De situatie wordt gecompliceerd door het feit dat de omgeving van Lake Kivu, net als de hele regio van de Grote Afrikaanse Meren, een zeer hoge bevolkingsdichtheid heeft. De vruchtbare valleien trekken hier al lang boeren en veehouders aan, dus mensen vestigen zich gewillig in deze regio, ondanks het gevaar dat hen bedreigt. Aan het Kivu-meer ligt het grote eiland Ijvi, dat ook verschillende nederzettingen heeft. In totaal lopen ongeveer 2 miljoen mensen gevaar.

Wetenschappers en politici, bezorgd over de situatie, hebben verschillende oplossingen voor dit probleem voorgesteld. Ze komen allemaal neer op de winning van gevaarlijke gassen uit de bodem van het meer om het veiliger te maken. De regering van Rwanda heeft in haar deel van het meer een energiecentrale georganiseerd, die energie ontvangt door het gasmengsel te verbranden vanaf de bodem van het meer van Kivu. Bovendien is het de bedoeling om nog een elektriciteitscentrale te bouwen met een capaciteit van 100 MW, die zal worden gefinancierd door een internationale groep investeerders.

Ondanks het feit dat de winning van gas uit de bodem van het meer de enige oplossing voor het probleem is, vrezen wetenschappers dat interferentie met het ecosysteem van het meer tot onomkeerbare gevolgen zal leiden. Extractie van methaan en kooldioxide kan met water verzadigde gaslagen uit evenwicht verwijderen en een explosie veroorzaken.