Waar is de gigantische trechter op Yamal verdwenen

In de zomer van 2014 werd een grote trechter ontdekt op het schiereiland Yamal, niet ver van 's werelds grootste Bovanenkovo olie- en gascondensaatveld. Deze gebeurtenis wekte niet alleen grote belangstelling voor de wetenschappelijke wereld, maar ook voor gewone mensen.

Onderzoekers gingen op weg naar een mysterieus falen in het autonome gebied Yamalo-Nenets, en tegen het einde van 2014 hadden drie expedities georganiseerd door het Arctic Development Centre het natuurfenomeen bezocht. De expeditie omvatte naast wetenschappers klimmers en redders. Wetenschappers daalden af naar de bodem van de trechter, namen bodemmonsters en maten luchtparameters. Dankzij de verkregen gegevens was het mogelijk om te bewijzen dat de oorzaak van deze trechter de opwarming van de aarde was.

Het bleek dat de vorming van een trechter plaatsvond in de herfst van 2013. In de zomer van 2012-2013, voordat een trechter verscheen, overtrof de luchttemperatuur in Yamal de norm met 5 graden. Dit is een significante afwijking voor de toendra, waarbij de zomertemperaturen in de regel niet hoger zijn dan + 5-10 graden. Door een dergelijke afwijking ontdooide permafrost op een diepte van 20 meter.

Wanneer de bovenste lagen van de ondergrondse permafrost onder invloed van hoge temperaturen beginnen te ontdooien, komt het daarin ingesloten methaangas vrij. Het wordt gevonden in permafrostbodems in de vorm van relictgashydraten. Methaan begint naar het aardoppervlak te stijgen door poriën en scheuren in de aardkorst, maar permafrost voorkomt dat het naar buiten gaat. Onder druk van gecomprimeerd gas zwelt de grond letterlijk op. Er vormt zich een gigantische bubbel of heuvel, die duidelijk zichtbaar is tegen de achtergrond van een vlak toendralandschap.

Hetzelfde gebeurde op de plaats van de vorming van de Yamal-trechter, zoals blijkt uit gegevens verkregen uit satellietbeelden.

Op de foto: ruimtebeelden uit de presentatie van Marina Leibman

Nou, dan staat de ontdooide toplaag niet op en breekt uit onder de aanval van methaan. Er treedt een explosie op, die wordt aangegeven door delen van de grond die zich rond de omtrek van de trechter bevinden, evenals op enige afstand ervan.

In het eerste jaar na de formatie was de Yamal-trechter een krater met een diepte van ongeveer 35 meter en de diameter op het oppervlak was 40 meter. Ongeveer een derde van de trechter in 2014 was al gevuld met water.

Meer dan drie jaar zijn verstreken sinds de vorming van de trechter op het schiereiland Yamal. Op de plaats van zijn formatie herinnert bijna niets aan een gigantisch gat dat zoveel lawaai maakte. Het was gevuld met water en ziet er niet anders uit dan de vele toendra-meren op het schiereiland Yamal. De diameter van het nieuwe meer is ongeveer 80 meter.

Maar het verhaal met ongewone trechters eindigt daar niet. Sinds de eerste mislukking werd gevormd, zijn er nog meer van dergelijke natuurlijke objecten ontstaan in verschillende delen van de toendra op het grondgebied van de autonome Okalo-Nenets Okrug. In sommige gevallen zijn er zelfs ooggetuigen die beweren dat voordat de storing werd gevormd, een flits zichtbaar was en rook werd waargenomen. Ze hebben allemaal een kleinere diameter dan de eerste trechter, maar hebben een vergelijkbare oorzaak van voorkomen - opwarming van de aarde. En de toendra is al begonnen te reageren op klimaatveranderingen die plaatsvinden op onze planeet.