Waarom de Inuit van Groenland degenereerde

Een internationale groep specialisten, bestaande uit Deense en Amerikaanse specialisten, bestudeerde de genetische materialen van de Eskimo's in het binnenland.

In de loop van de studies werden storende factoren geïdentificeerd: in vergelijking met andere bestudeerde populaties wordt het grootste aantal gevaarlijke genetische mutaties verdeeld onder vertegenwoordigers van dit volk. Volgens de genetica is het hele punt het kleine aantal Inuit.

Inuit zijn de inheemse inwoners van de circumpolaire regio's van Canada en Groenland. Groenlandse Inuit noemen zichzelf nog steeds kalaalieten. Ongeveer 2.000 mensen die in Chukotka wonen, worden ook als Inuit beschouwd. Ze spreken de Inuit-taal van de Eskimo-Aleutiaanse taalfamilie en maken deel uit van een grotere groep mensen - de Eskimo's. Volgens antropologen verhuisden de voorouders van de Groenlandse Inuit rond de X eeuw naar het noordoosten van het grondgebied van Alaska. En tegen de 15e eeuw bewoonden ze al de kust van Groenland, jagen op zeezoogdieren en vissen. Nu is het aantal van deze mensen ongeveer 50.000 mensen. Volgens wetenschappers ondervindt de genenpool van dit volk vandaag de gevolgen van het zogenaamde 'knelpunteffect'. Het manifesteert zich in een vermindering van de genetische diversiteit van de mensen als gevolg van een vermindering van het aantal vertegenwoordigers. Hoewel de Inuit-populatie tegenwoordig vrij hoog is, zijn ze allemaal genetisch nauwe verwanten. Volgens onderzoekers zijn alle moderne vertegenwoordigers van dit volk afstammelingen van een klein aantal Inuit die erin slaagden te overleven na een scherpe daling van het aantal ongeveer 20.000 jaar geleden. Om deze reden, en ook vanwege de relatieve isolatie van deze volkeren van hun verwante groepen, bevond Inuit zich op de rand van genetische degeneratie.

Het "knelpunteffect" is ook kenmerkend voor vertegenwoordigers van de dierenwereld. De meest bestudeerde voorbeelden zijn zoogdieren, waarvan de vernietiging leidde tot een sterke afname van het aantal. Dit is de Bialowieza-populatie bizons, saiga's, het paard van Przhevalsky en vele anderen. In daaropvolgende pogingen om de populatie van een klein aantal vertegenwoordigers te herstellen, werden wetenschappers geconfronteerd met een aantal problemen in verband met de lage genetische diversiteit van hun samenstellende individuen.

Toen de onderzoekers de genomen van 18 Groenland Inuit analyseerden, vonden ze een hoog percentage negatieve mutaties bij vertegenwoordigers van deze groep. Zo'n aantal verschillende afwijkingen worden bij geen enkele andere etnische groep waargenomen. Volgens genetici zijn mensen met een lage genetische diversiteit niet alleen vatbaar voor een groot aantal ziekten, maar zijn ze ook kwetsbaarder voor verschillende milieuveranderingen, waaronder die van antropogene aard. Experts hopen ook dat verdere studie van dit volk vooruitgang in de studie van menselijke genetische ziekten mogelijk zal maken en licht zal werpen op andere mysteries van het gen.