Corfu - een eiland dat ooit een favoriete vakantiebestemming van de Britten was

We bezochten het eiland Corfu. We besloten om een kaartje te nemen naar het sanatorium-hotel, zodat eten kaartjes, een speeltuin, een zwembad, ligstoelen. Dat doen we zelden. Ze zeiden altijd dat alles in Griekenland is. Wat betekent het dat ik het nooit heb begrepen. Griekenland is een arm land, er is niet veel goeds over in dit Griekenland, althans, zo leek het mij. Corfu is echter niet bepaald Griekenland - dus de Britse semi-kolonie - tot voor kort de Britse favoriete vakantieplek, een eiland in de buurt van Albanië. De Britten waren niet bijzonder ceremonieel met de lokale bevolking - ze speelden cricket op het centrale plein van de hoofdstad, bouwden paleizen en resorts - de last van een blanke man.

Het noordwestelijke deel van het eiland waar ons hotel was gelegen, is gewoon omgeven door groen: struiken, bomen, bloemen, de natuur is prachtig, misschien dat de Britten deze plek zo leuk vonden?

Het strand bij het hotel, enerzijds zand, anderzijds kiezelstenen - om uit te kiezen. Terwijl we door de buurt liepen, vonden we nog een wild strand in de buurt van het hotel, voor mij was het beter.

Het hotel ligt 400 meter hoger. Om een of andere reden was het helemaal leeg.

En dit is al een verlaten plek, maar de naam is goed) Space Disco.

Landschap.

Wild strand.

Een ideale plek voor meditatie of voor liefhebbers van zonnebaden in wat de moeder heeft gebaard.

Een sterke verandering in het weer. Onweer, regen, maar na een half uur schijnt de zon al.

Mooi huis met een plat dak, ik vind deze leuk - niets meer.

Vijgenboom Vijgen - ik heb niets lekkerder, rijp zoet gegeten, geen vergelijking met wat hier wordt verkocht, dit is echter typisch voor alle zuidvruchten - het is economisch niet rendabel om ze in massa te produceren.

Liapades is een dorp niet ver van onze locatie. Ik liep rond een aantal dorpen rond. Kleurrijk in hun haveloosheid, onder de zuidelijke zon.

Veel huizen met dichtgetimmerde ramen. Er is iets helemaal verlaten.

Lokale inwoner.

En de inwoners. Een vrolijke en sociale man zei dat hij dertig jaar als taxichauffeur in Toronto werkte, een beetje spaarde, thuiskwam om te rotzooien, en er is niet veel werk, maar hij is blij met zijn leven.

Er zijn veel kerken in de dorpen, maar, zoals ik het begrijp, zijn er weinig parochianen. De priester komt uit Kerkyra. Ging naar zondagdienst. Er waren voornamelijk de onze van het hotel, er zijn weinig Grieken - er zijn veel kerken. Het christendom is nog steeds de zuidelijke religie - palmbomen, sandalen, mirte, vijgenboom. Het is onduidelijk hoe het met al deze parafernalia van het resort de harde noordelijke goden heeft verdrongen.