Bij het oplossen van complexe problemen kunnen kaketoes concurreren met raven

Geen wonder dat papegaaien worden beschouwd als een van de meest intelligente vogels ter wereld. Deze reputatie wordt bevorderd door verhalen van pratende vogels, evenals wetenschappelijke experimenten die de speciale vaardigheden van papegaaien aantonen. In deze rij staan kaketoes misschien op de eerste plaats. Papegaaien hebben echter een serieuze concurrent - de raaf. Deze wijze vogels kunnen gereedschappen maken die hun leven gemakkelijker maken en kennis van generatie op generatie doorgeven. Onlangs slaagde de kaketoe er echter in iets te doen dat vijftien jaar eerder het vrouwtje van de Nieuw-Caledonische raaf Betty wetenschappers sloeg.

Slimmer dan een kleuter

In de vroege jaren 2000 verbaasde Betty's Nieuw-Caledonische raaf de wetenschappelijke wereld toen ze spontaan een haak uit een draad boog om een klein mandje met voedsel uit een verticale buis te halen. Het is interessant dat menselijke kinderen vóór een soortgelijke taak grote moeilijkheden hadden en de oplossing in hen opkwam toen ze niet ouder waren dan zeven jaar. Tegelijkertijd kraaien de Nieuw-Caledonische kraaien met grote vaardigheden in het wild, waarbij ze dit vermogen doorgeven door overerving. De zaak van Betty was uniek omdat de vogel in staat was een nieuwe gedragsreeks te creëren in onbekende omstandigheden.

Destijds was de studie van vogelkennis nog een jong onderzoeksgebied en het vermogen van Betty om een draadhaak te buigen werd een voorbeeld van de intelligente vervaardiging van gereedschap voor dieren. Tot op heden hebben hersen- en gedragsstudies aangetoond dat sommige vogels, zoals corviden en papegaaien, geavanceerde kennis lijken te hebben op het niveau van hogere primaten, met vergelijkbare aantallen neuronen in de overeenkomstige hersengebieden.

Virtuosi vasthaken

Met raven is het duidelijk, maar hoe gaat het met papegaaien? Wetenschappers stelden deze vraag ook en boden de kaketoe aan om hetzelfde probleem op te lossen dat Betty anderhalf jaar geleden gemakkelijk had opgelost: hen werd gevraagd om een mand met een handvat, vol met goodies, uit een verticale pijp te halen. Voor de zuiverheid van het experiment moesten de kaketoes een ander probleem oplossen: het voedsel werd in het midden van een horizontale pijp geplaatst.

Het verwijderen van de beloning van de verticale pijp vereist dat de vogels de haak van de draad buigen en de mand eruit trekken. Op zijn beurt moesten de vogels op hun beurt het gebogen deel van de draad buigen om het voedsel eruit te duwen.

Verschillende vogels hebben de eerste taak op zich genomen, en een met beide. Hoewel de kaketoe in het wild dergelijke trucs niet hoeft te gebruiken, opent het vermogen van hun hersenen om dergelijke complexe oplossingen te vinden een nieuwe pagina in de studie van vogelintelligentie voor wetenschappers.