Wat gebeurt er als de bliksem een zandstrand raakt?

Iedereen weet hoe gevaarlijk bliksem is, dus mensen proberen op alle mogelijke manieren ontmoetingen met deze natuurlijke elektrische ontladingen te voorkomen. Meestal treft bliksem tijdens een onweer een torenhoog object - een vrijstaande boom of de spits van een hoog gebouw. Maar een uitstekende hoogte is geen vereiste en soms valt de bliksem op een vlak oppervlak, bijvoorbeeld in een strook zandstrand aan de kust. Als de stroomsterkte bijzonder hoog is, worden ze getroffen door bliksemfulgurieten - verbazingwekkende creaties van de natuur van de meest uiteenlopende vorm.

Zandstranden bestaan meestal uit de kleinste deeltjes kwarts of siliciumdioxide (SiO)₂), die elektrische stroom slecht geleiden. Kwartszand is de belangrijkste grondstof voor de productie van glas, dat moet worden gereinigd en met warmte behandeld. Dit mineraal begint te smelten bij een temperatuur van 1400-1700ºС, wat gemakkelijk wordt bereikt wanneer de bliksem het zandstrand raakt. Zandkorrels van kwarts, en daarmee deeltjes van vocht en lucht die zich daartussen bevinden, ondergaan een scherpe verwarming. Het zand smelt en de expansie van lucht leidt tot de vorming van een holte, die kan worden gezien in de fulguriet. De diameter van deze zandformaties is niet groter dan enkele centimeters, terwijl de lengte 3-5 meter kan bereiken. Als het zand nat is, worden met een blikseminslag vertakte fulgurieten gevormd, die een bizarre vorm hebben. Naast zandstranden kunnen fulgurieten ook voorkomen wanneer bliksem het aardoppervlak raakt, als de grond op deze plaats een hoog zandgehalte heeft.

Ondanks de overvloed aan bliksem op onze planeet, en in sommige regio's worden ze elke 5-10 dagen geregistreerd en nog vaker zijn er niet zoveel fulgurieten op tropische stranden. Fulgurieten zijn vrij fragiel, dus het is zelden mogelijk om intacte glazen buizen uit zand te halen. Het is interessant dat de gevonden fulgurieten soms een zeer respectabele leeftijd hebben en daarom van groot belang zijn voor wetenschappers. Dus bijvoorbeeld in de Sahara woestijn, in zijn Egyptische deel, waar onweerswolken en bliksem niet zo vaak voorkomen, werd grote fulguriet gevonden. Na analyse van de chemische samenstelling van de gassen erin, konden wetenschappers de geschatte leeftijd vaststellen - ongeveer 15 duizend jaar. Soortgelijke formaties zijn ook gevonden in Mauritanië en Algerije. Bevindingen van fulgurites zijn niet ongewoon in de Verenigde Staten, waar ze worden opgegraven in Californië, Florida en in de woestijngebieden van Arizona.