Een nieuwe soort vliegende eekhoorn 200 jaar die zich al voordoet bij de wetenschap

Vliegende eekhoorns zijn niet het meest voorkomende dier ter wereld. Je moet toegeven dat je niet elke dag een harig dier ziet dat van boom naar boom vliegt en zijn 'vleugels' uitspreidt zoals Batman. Zelfs als je in Noord-Amerika woont, waar twee soorten vliegende eekhoorns tegelijkertijd leven. Tenminste, wetenschappers dachten van wel, totdat ze de derde soort ontdekten, die zich twee eeuwen lang succesvol heeft voorgedaan als al bekend bij de wetenschap.

Geloof je ogen niet

Een nieuwe soort leeft in de Pacifische kustbossen van Noord-Amerika. Lange tijd werden deze eiwitten verward met noordelijke eekhoorns, en alleen een recente DNA-analyse toonde aan dat we het hebben over een compleet andere soort, genaamd Glaucomys oregonensis, of vliegende Humboldt-eekhoorns.

Op de foto: Humboldt vliegende eekhoorn

Hoe is het gebeurd dat deze soort aan de Pacifische kust vreedzaam van tak tot tak fladderde en verborgen bleef voor wetenschappers die voor het eerst noordelijke vliegende eekhoorns in 1801 observeerden? Het feit is dat ze uiterlijk vergelijkbaar zijn. Alleen vliegende eekhoorns van Humboldt zijn in de regel kleiner en hebben een donkerdere kleur. Als de verschillen meer uitgesproken waren (een dikkere staart of duidelijke verschillen in kleur), zouden wetenschappers dit al lang hebben geïdentificeerd.

Planning Wizards

Westerse wetenschappers bestuderen al meer dan 250 jaar vliegende eekhoorns in Noord-Amerika. In 1758 werd een zuidelijke vliegende eekhoorn gevonden en aangewezen, die leeft in de loofbossen van Oost-Noord-Amerika, en in het zuiden in eiken- en dennenbossen in de bergachtige regio's van Mexico en Midden-Amerika.

Op de foto: noordelijke vliegende eekhoorn

Een andere soort, de noordelijke vliegende eekhoorn, werd officieel beschreven in 1801, en de vliegende eekhoorns van Humboldt vielen net onder deze beschrijving. Noordelijke vliegende eekhoorn leeft in naaldbossen in het grootste deel van Alaska en Canada, vanwaar het bereik zich uitstrekt naar het zuiden door de grote westelijke bergketens van Noord-Amerika.

Vliegende eekhoorns zijn nachtdieren, dus mensen zien ze zelden. Deze wezens vliegen echter niet zoals vogels of vleermuizen. Ze plannen eerder van boom tot boom op een afstand van 100 meter met behulp van bontmembranen. En de donzige staart dient als een uitstekend stuurwiel, waardoor de eekhoorns scherp van richting kunnen veranderen en zich kunnen verbergen. Van nieuwsgierige wetenschappers inclusief.