Nieuw-Zeeland heeft een uniek beeld van zwarte zwanen

Bij het voorspellen is de 'zwarte zwaan' een gebeurtenis die niet kan worden voorspeld, maar die de huidige stand van zaken ingrijpend verandert. Er was eens in Nieuw-Zeeland een unieke niet-vliegende soort zwarte zwanen, die de Maori-inwoners Pouva noemden. Legenden over deze vogels werden bewaard onder lokale stammen, maar wetenschappers hebben pas onlangs bewezen dat een dergelijke soort echt bestond. En de oorzaak van het uitsterven van deze zwarte zwanen was een andere "zwarte zwaan" - het uiterlijk van mensen.

Niets vliegen

Onderzoekers van de Universiteit van Otago, het Canterbury Museum en het Museum van Nieuw-Zeeland hebben bewezen dat de zwarte zwaan Poūwa (Cygnus sumnerensis) in Nieuw-Zeeland een unieke soort was. DNA-analyse van oude overblijfselen zegt dat Poūwa veel zwaarder en groter was dan hun Australische familieleden, die nu veel voorkomen in Nieuw-Zeeland. Wetenschappers ontdekten ook dat Poūwa bijna was vergeten hoe te vliegen voordat ze stierven.

Zwarte zwarte zwanen kwamen voor het eerst naar Nieuw-Zeeland ongeveer een tot twee miljoen jaar geleden tijdens de Pleistoceen ijstijd. Nadat ze zich hier en op de Chatham-eilanden hadden gevestigd, werden ze al snel meer dan Australisch (tot 10 kg versus 6 kg) en ontwikkelden lange benen, die geleidelijk veranderden in landvogels.

Vogels verwerven deze eigenschap in eilandecosystemen, waar geen zoogdierroofdieren zijn, en gevleugelde wezens staan bovenaan de voedselketen. Het was de vermeende beveiliging van de archipel die Poūwa voor de gek hield.

Menselijke factor

Tot het midden van de jaren negentig geloofden wetenschappers dat de zwarte zwanen van Nieuw-Zeeland op het moment dat de Polynesiërs hier verschenen, dezelfde waren als in Australië. Maar toen Europeanen aan het einde van de 18e eeuw in Nieuw-Zeeland aankwamen, waren hier geen zwarte zwanen - alleen oude overblijfselen.

Na het bestuderen van de overblijfselen van bijna 40 vogels, kwamen wetenschappers tot de conclusie dat Poūwa rond 1450 uitstierf, dat wil zeggen 150 jaar na het verschijnen van mensen in Nieuw-Zeeland. Blijkbaar zijn de vogels opgefrist na de dood, dat wil zeggen, mensen waren duidelijk de moordenaars. Misschien verzamelden ze ook hun eieren, waardoor grote en niet-vliegende vogels, vertrouwend op hun veiligheid, op de rand van uitsterven stonden.