Wetenschappers hebben het geheim ontdekt van de kracht van oud Romeins beton

De oude Romeinen bouwden al eeuwen in letterlijke zin. "Waterpijp, bewerkt door de slaven van Rome," of de beroemde Romeinse wegen, en niet te vergeten gebouwen, waarvan sommige perfect bewaard zijn gebleven ... Wat is het geheim van deze duurzaamheid? Wetenschappers hebben lang begrepen dat het fort van oude Romeinse gebouwen beton biedt. Maar dit is wat het beton zelf zo sterk maakt ... Onlangs lijken wetenschappers dit geheim te hebben ontdekt: het draait allemaal om zeewater.

Creatieve vulkanen

Natuurlijk was beton al vóór de Romeinen bekend - een oplossing van zand, cement en water werd door de oude Grieken gebruikt. Het was echter in het Romeinse rijk dat dit bouwmateriaal werd verbeterd en overal werd gebruikt. De Romeinen versterkte betonnen muren met bakstenen en steen, gebouwd van het brugpieren, bogen en koepels van tempels, evenals andere gebouwen.

Op de foto: de prachtig bewaard gebleven Gare-brug (Pont du Gard) in de Provence (Frankrijk), gebouwd in 19 v.Chr

In veel opzichten wordt de sterkte van Romeins beton, dat in veel opzichten moderne monsters overtreft, verklaard door speciaal cement - een samentrekkend middel. Zoals het werd gebruikt in Rome, de zogenaamde pozzolan - een mengsel van kalk en vulkanische as.

De kracht van oude Romeinse gebouwen kan dit echter niet alleen verklaren. Onderzoekers van de Universiteit van Utah hebben onlangs nog een reden gevonden waarom bruggen en wegen uit het Romeinse rijk nog steeds goed aanvoelen. De reden is volgens hen dat de Romeinen geen gewoon water gebruikten, maar zeewater. Zijn aanwezigheid in beton bleef het versterken, zelfs nadat het hard werd.

Mineraal water

Wetenschappers hebben het recept voor een bouwmengsel bestudeerd, dat in 30 na Christus werd gemaakt door de beroemde Romeinse architect Mark Vitruvius. Naast vulkanische rotsen, as en kalk omvatte hij ook zeewater. Het mengsel werd in een houten mal geplaatst en verder ondergedompeld in zeewater.

Soortgelijke beton werd gebruikt bij de bouw van gebouwen in de haven van Pozzuoli in Napels. Onderzoekers hebben gaten in deze structuren geboord - kernen om de huidige staat van beton te onderzoeken.

Afgebeeld: kerkers van het Flavische amfitheater, Pozzuoli

Het bleek dat zeewater vulkanische stof microdeeltjes uit een oplossing wast. Maar dit maakt beton niet minder duurzaam - integendeel, een speciaal mineraal, tobermorite, vult de lege ruimtes. Hij maakt het beton vast en maakt er een monoliet van, die niet bang is voor millennia. Bovendien ontdekten wetenschappers dat zeewater interageert met deeltjes van vulkanische as en phillipsite vormt - een ander mineraal dat de sterkte van beton verder verbetert.