Verhalen uit de crypte. Recoleta begraafplaats

Weet je wat ik het leukste vond in Buenos Aires? Nooit raden! Cemetery. Een prachtige plek met een eigen unieke geschiedenis. Maar erg somber. Gebroken doodskisten, spinnenwebben van crypten, roestige deuren, sculpturen, duidelijk tot leven na middernacht. Recoleta - kant-en-klaar decor voor een Hollywood-horrorfilm. Serieus, je kunt daar fotograferen zonder speciale effecten.

Hoewel het leven daar heerst in het daglicht: rondleidingen worden rond het kerkhof geleid, eenzame toeristen lezen de naamplaatjes. Neem een selfie. En rond het kerkhof - woongebouwen, een winkelcentrum, een hotel. Alles leeft, helder. Maar hier heerst duisternis ...

Aan het begin van de 18e eeuw vestigden Franciscaanse asceten zich aan de rand van het toenmalige Buenos Aires. Ze stichtten een klooster, in 1732 bouwden ze de El Pilar-kerk en de begraafplaats Recoleta daarmee. Het gebied heette Recoleta (van het Spaanse Recoleta - ascetisch).

In 1822 werd de kloosterorde opgeheven en op 17 november van hetzelfde jaar werden de kloostergebieden omgezet in de eerste openbare begraafplaats in Buenos Aires. De oprichters van de begraafplaats worden beschouwd als de gouverneur Martin Rodriguez en zijn minister van Buitenlandse Zaken Bernardino Rivadavia.

In de jaren 1870, vanwege de gele koortsepidemie, verhuisden veel rijke inwoners van Buenos Aires vanuit de gebieden San Telmo en Montserrat naar het noordelijke deel van de stad, Recoleta. Toen het Recoleta-gebied prestigieus werd, werd de begraafplaats ook het laatste toevluchtsoord voor veel inwoners van de stad uit de hogere kringen.

Rondlopen over het kerkhof duurt een halve dag. Misschien een dag. Bijna 6 hectare crypten, en het zijn allemaal kunstwerken. Zonder overdrijving zouden veel musea en privécollecties jaloers zijn op veel marmeren sculpturen.

De meeste crypten zijn eigendom van gezinnen. Verschillende generaties werden erin begraven en de doodskisten erin zijn eenvoudig stapels. Een vreemd gezicht, ongebruikelijk voor ons.

Recoleta is bijna een woonwijk. Alleen voor levenloos ... We hadden geluk met het weer - motregen van fijne regen, het geven van de juiste sfeer. Zware wolken krassen op de toppen van de crypten ...

Er zijn veel katten op de begraafplaats, ik lees dat ze expres zijn gefokt en ze hebben zelfs een kattenverzorger.

Peeling doodskisten zijn te zien achter de roestige staven. De meeste crypten worden verwaarloosd, ze zijn vele jaren geleden vergeten ...

En een deel van de crypten ziet eruit als een mini-mausoleum van een dictator. Kun je je voorstellen hoeveel een plek op het kerkhof van Recoleta kan kosten? Dit is waarschijnlijk het meest prestigieuze "slaapgedeelte" in Argentinië)

Het decor is compleet anders - van marmeren sculpturen tot gesmede elementen en mozaïekglas.

De meeste crypten hebben twee verdiepingen en een kelder. Om zo te zeggen een toename van de leefruimte.

Deze bustes deden me denken aan een scène uit een horrorfilm. Ik kan me niet herinneren welke ... Maar dit is echt cool voor het fotograferen van horrorfilms!

Alles zit in een web dat er op deze plek verrassend organisch uitziet.

Doodskisten opnieuw.

Ik zag een foto waar ze open staan en de overblijfselen van de crypte-bewoners zichtbaar zijn. Maar we hebben ze nooit op het kerkhof gevonden. Misschien hebben ze dingen op orde gebracht, verborgen.

En deze foto komt van de "straat". Wat een beluchting ...

Recoleta is het laatste toevluchtsoord van alle prominente figuren van Argentinië. Beginnend met presidenten en generaals, eindigend met zangers en wetenschappers. Dit graf bijvoorbeeld van generaal Juan Lavalle, wiens naam de beroemde voetgangersstraat in het stadscentrum wordt genoemd.

Lijkt het niet op de grafstenen van zigeunerbaronnen in ons thuisland? Of criminele autoriteiten ...

Hier zijn de beroemde Eva Peron en Francisco Moreno - voor mij een persoonlijkheid die belangrijker is dan Eva. Francisco is een ontdekkingsreiziger van Argentinië, de oprichter van de Boy Scout-beweging, hoewel hij al lang van Recoleta naar het meer is gedeporteerd.

Dit is een crypte van prominente krijgers. Hij wordt eeuwig bewaakt door twee wachtposten. Het is gemakkelijk om je voor te stellen hoe deze sculpturen 's nachts tot leven komen ...

De plaats lijkt te zijn gevuld met verdriet en verlangen, maar dit wordt niet gevoeld. Misschien omdat de meeste inwoners van Recoleta lang hebben gelogen en alleen pagina's op Wikipedia en straatnamen in Buenos Aires over zijn ...