Talloze schatten en onderwatertempel ontdekt in gezonken Heraklion

Het Egyptische ministerie van Oudheden kondigde aan dat zeearcheologen zich in de oude overstroomde stad Heraklion (genoemd naar Heracles, die volgens de legende de stad stichtte) voor de kust van de Nijldelta, de overblijfselen van een tempel, dokken en boten met oude schatten ontdekten.

Ongetwijfeld hoorden we allemaal de legende van Atlantis, gevangen genomen door de oceaan, die nog niet is gevonden. Desondanks is in de afgelopen 20 jaar een andere onderwaterstad ontdekt. Zijn schatten verbaasden ook en inspireerden avonturiers om te zoeken. Zoals in het geval van Atlantis, werd eeuwenlang geloofd dat dit niets meer is dan een legende die zegt dat de stad werd bezocht door Elena Troyanskaya en haar geliefde Parijs. Heraclion bleek zelfs echt te zijn.

Er was een tempel waarin koningin Cleopatra werd gekroond. Oude teksten vertellen over prachtige vieringen die de Egyptische adel aantrokken.

Bekend als Tonis in Egypte, ondergedompeld tot een diepte van 150 voet, ligt de stad in de Golf van Abu Kir. In de 8e eeuw voor Christus, toen het werd gebouwd, bevond de Nijlrivierdelta zich op deze plek.

De omstandigheden van de ontdekking van deze belangrijkste oude stad hangen samen met het feit dat een archeoloog onder water "op zoek naar Franse oorlogsschepen" in 2000 de verzonken stad en zijn vele verloren schatten tegenkwam. In 2019 zei onderzoeker Frank Goddio, die een team van archeologische duikers leidt, dat "de laatste archeologische duik de belangrijkste tempel van de stad en de overblijfselen van een kleinere Griekse tempel opende", evenals "oude kolommen en bronzen munten uit het bewind van farao Ptolemaeus II." Ze hebben betrekking op de periode tussen 283 en 246 v.Chr.

Eeuwenlang werden tientallen sarcofagen, gigantische standbeelden van farao's, sfinx en honderden standbeelden van goden en godinnen, 64 oude schepen, 700 ankers, gouden munten en gewichten van brons en steen opgeslagen in de verzonken tempel gewijd aan Amon-Ra.

Een team van wetenschappers verbreedde de horizon van de gezonken stad "ongeveer twee derde van een mijl", en een kaart van de gezonken stad Canopus, gezonken naast Heraklion, werd ook getekend. Op een van de vele oude schepen uit de 4e eeuw voor Christus werd een volledig bewaard schip met gebruiksvoorwerpen, munten en sieraden ontdekt.

Het is nog steeds moeilijk voor wetenschappers om de vraag te beantwoorden waarom de stad zonk, die sinds de bouw bijna 1000 jaar heeft bestaan. Velen zijn het erover eens dat de geleidelijke stijging van de zeespiegel en de neerslag van een grote hoeveelheid regenval hebben geleid tot overstroming van het grondgebied. In 2013 brachten Engelse wetenschappers de versie tot uitdrukking dat het centrale eiland Heraklion, waarop alle belangrijke tempels waren gevestigd, in bijna enkele ogenblikken in zee stortte. Het feit is dat kleigrond als gevolg van overstromingen constant doorweekt is en uiteindelijk vloeibaar is geworden. Zo ging de hele stad onder water en is het enige bewijs van haar bestaan ​​bewaard gebleven in verschillende oude teksten.

Lezen over oude milieurampen, zoals die over Tonis-Heraklion, is misschien het moeilijkste om uit te leggen hoe een expertisecentrum in scheepvaart en handel, gedreven door menselijke vindingrijkheid, op een dag gewoon in zee kan duiken en vergeten worden. En hoewel de tonnen levenloze artefacten en schatten die we in de verzonken stad hebben gevonden ons fascineren, bevatten ze allemaal herinneringen aan een lang vergeten stedelijke levensstijl en een sombere herinnering aan hoe fragiel veel van onze moderne steden zijn.

Onderzoekers geloven dat Venetië de volgende kandidaat-stad is voor de rol van "modern Heraklion". Ze gaat elke vijf jaar 2 centimeter onder water.

De mediterrane kust van Egypte loopt een ernstig risico op stijgende zeespiegel, en zelfs de meest optimistische voorspellingen van wereldwijde temperatuurveranderingen zullen miljoenen mensen die in de regio wonen de komende vier decennia uit hun huizen verdrijven.

Het duizendjarige erfgoed van Tonis-Heraklion ligt op de zeebodem en dient als een onderwaterportaal naar het verleden van onze steden, evenals een herinnering aan hoe we schaken met de natuur. Klimaat en onvoorspelbaar weer kunnen onze huidige heersers altijd controleren. En ze zullen het doen wanneer ze willen.