Het mysterie van de Paradise Candelabra - een geoglief van 130 meter, het is niet duidelijk hoe en waarom het is gemaakt

De Paracas-kandelaar, of Andes-kandelaar, is een geoglyfstekening afgebeeld op de zandgrond van een kusthelling. Het is gemaakt van verdicht zand met een applicatietechniek die de moderne wetenschappers niet kennen. Het proberen om dezelfde foto in de buurt te maken, mislukte, drie maanden later was hij weg. De originele pronkt op het schiereiland Paracas in de buurt van de stad Pisco voor minstens twee eeuwen.

Een knappe man, in de vorm van een drietand, is zichtbaar voor 12 mijl op zee, dus een van de versies van zijn aanvraag is een signaal naar zeilers. Maar of dit een signaal was over de nabijheid van land, of dat de tekening verband hield met de zeekoning Poseidon, is nog onbekend. De drietand is al lang een symbool van macht. Zijn verhaal begint in het verre en onbekende Atlantis. Veel landen beschouwden het vervolgens als een symbool van hun kracht en moed.

Elk punt van de drietand van Poseidon heeft zijn eigen betekenis. Dit zijn drie gebieden van de verdeling van de wereld: spiritueel, aards en hemels. In een andere interpretatie is het een symbool van drie elementen: lucht, water en aarde. Er werd geloofd dat de capaciteiten van de drietand uniek zijn: de uitdaging van een storm en een storm, de uitbarsting van bliksem, maar tegelijkertijd met een golf ervan kun je het hele zee-element kalmeren.

Voor sommigen lijkt dit ingeschreven teken op de spirituele kant van het menselijk leven - het christelijke teken van de heilige drie-eenheid. De hoogte van de geoglief is 128 meter, de breedte is iets meer dan 70 meter, het is duidelijk zichtbaar, niet alleen vanuit de zee, maar ook vanuit de lucht. Conquistadores geloofden dat dit een teken van boven was over de kerstening van de lokale bevolking. Inderdaad, in deze religie werd het teken van de drietand beschouwd als een symbool van opstanding. In het hindoeïsme is dit een kenmerk van Shiva, het heeft drie doelen: een schepper, een bewaarder, een vernietiger.

Russische ontdekkingsreizigers van de Nazca-woestijn, een andere plaats in Peru met verschillende vergelijkbare geogliefen, beschouwden het als de beste plek voor begrafenissen. Bepaalde omstandigheden in de droge hoek zorgden voor de onvergankelijkheid van mummies, en gigantische tekeningen zouden energiestromen vanuit de ruimte hebben gebracht. De techniek om lijnen op Paracas te tekenen is vergelijkbaar met afbeeldingen in de woestijn. Bovendien werden in de plaatselijke grotten veel mummies gevonden. Misschien zijn het juist deze begrafenissen van oude culturen die het drietandteken aangeeft.

De gigantische kandelaar is gemaakt door zandwinning op een diepte van een halve meter. Aan de randen van de figuur is alles verzegeld met stenen. Lijnen met een dikte van 1,5 tot 4 meter, een diepte van 60 centimeter. De lokale bevolking noemt het 'Three Crosses'. Maar ook uiterlijk ziet het eruit als een drievoudige kandelaar, vandaar de naam kandelaar. Bovendien lijkt deze magische tekening op iemand op de plant Datura vulgaris, die in de oudheid in Peru groeide.

Sommige reizigers zien het zelfs als een gewone cactus. Maar voor mensen met rijke kennis en goede verbeelding lijkt hij iets majestueus en mysterieus te zijn. Hoogstwaarschijnlijk is het doel van deze geweldige tekening al in de tijd verloren. Veel toeristen, wetenschappers en onderzoekers zijn verloren en bedenken vele versies van de Andes-kandelaar. Toch heeft alles wat ongewoon en mysterieus is altijd aangetrokken en zal het een persoon aantrekken.

Ondertussen leidt deze majestueuze en mysterieuze Candelabrum veel reizigers naar het schiereiland Paracas. Iedereen wil het verhaal aanraken en het geheim zelf oplossen. Misschien is een van deze mensen voorbestemd om ongewone aardse trillingen te voelen en te begrijpen waarom precies op deze plaats geen fijne zandkorrels of kosmisch stof opstijgen, zelfs tijdens orkanen.