Real Moby Dick: Een orka die al bijna 30 jaar walvisjagers aanvalt

Dichtbij de kust van Chili ligt het eiland Mocha (Mocha), die de Mapuche-indianen nog steeds als heilig beschouwen. Ze geloven dat hier de zielen van alle doden elkaar ontmoeten en van hieruit hun reis naar het hiernamaals begint. En ze worden verzameld door walvissen, waarbij vier vrouwen die op het eiland wonen zich 's nachts omdraaien.

Tekening van het eiland Mocha

Mythen, waarin de hoofdpersonages walvissen waren, ontstonden niet zomaar: potvissen werden regelmatig op het eiland gezien. Bovendien verscheen dankzij deze mariene reuzen de beroemdste literaire walvis - Moby Dick. Het was voor de kust van Mocha dat ze voor het eerst een witte walvis zagen die walvisjagers aanviel.

Over het algemeen was het eiland Mocha bekend bij zeilers en piraten. Hier wisselden ze staal in voor voedsel en stopten vaak meerdere dagen. Voor het eerst in dit gebied zagen ze in 1810 een witte walvis, de bijnaam Mocha Dik met de naam van het eiland.

1841 illustratie van de gevaren die walvisjagers wachten

Aanvankelijk was de zee-reus erg vriendelijk: hij zeilde vredig in de buurt van de schepen. Het was een enorme albino potvis, die veel groter was dan zijn familieleden. Op een gegeven moment probeerden walvisjagers hem aan te vallen en de witte walvis vocht terug. Hij was zo agressief dat hij hele schepen brak. Bovendien was Mocha-Dick ook erg behendig: hij had een ongelooflijk vermogen om zelfs de meest ervaren walvisjagers te ontwijken.

Natuurlijk maakten zijn gewoonten met zijn ongewone uiterlijk de walvis tot een echte legende. De walvisvaarders die deze gebieden van de Stille Oceaan binnenvroegen, vroegen zich altijd af of er nieuws was over de witte potvis. Het veroorzaakte zowel angst als respect bij zeilers.

De aanval op de "Essex", een tekening van de jeugd van Thomas Nickerson

In totaal waren er meer dan honderd aanvallen op de rekening van Mocha-Dick, de ontmoeting met hem was de laatste voor minstens dertig mensen. Maar de beroemdste botsing vond plaats in 1820 met de Essex: slechts enkele bewegingen, en de walvis stortte als een eierschaal op het schip. De aanval was opzettelijk: toen hij de Essex zag, versnelde de potvis en stortte neer in de ene kant, en toen, eronder duikend, stapte hij aan de andere kant uit en sloeg nog een slag toe. Vervolgens volgde een aanval op de boeg van het schip en de matrozen hadden geen andere keuze dan in drie boten te vluchten. Drie maanden dwaalden ze rond de Stille Oceaan en meer dan de helft stierf. De boten waren verdeeld, en slechts twee van hen werden gevonden, in totaal werden acht mensen van de twintig zeilers gered. Dit verhaal gaat over hard overleven en ongelooflijke moeilijkheden.

Uiteindelijk werd Mocha Dick gedood 28 jaar nadat hij de eerste aanval deed, in 1838. De matrozen zeiden dat hij een vrouwelijke potvis te hulp kwam, die gek werd nadat de walvisvaarders haar welp hadden gedood. Negentien harpoenen met wie hij in de oceaan zwom werden geteld in het lichaam van de walvis, en de grootte ervan overtrof de eerder gedode potvissen: het was 26 meter lang en meestal bereiken deze walvissen een maximum van 20 meter.

Toen Herman Melville dit verhaal hoorde, ontmoette hij een van de zonen van een matroos die het geluk had de aanval op de Essex te overleven. De jonge man gaf de schrijver aantekeningen van zijn vader. Melville zelf diende een walvisvaartsschip, en terwijl hij naar zee ging, las deze aantekeningen en werd hij geïnspireerd. Later ontmoette de schrijver de kapitein van Essex, en zijn verhaal vormde de basis van de roman Moby Dick, of de White Whale, die het hoogtepunt van de Amerikaanse romantiek werd. Dit verhaal werd verschillende keren gefilmd, de laatste van de films werd uitgebracht in 2015: de hoofdrol in de film "In the Heart of the Sea" wordt gespeeld door Chris Hemsworth.