Wat te verwachten als je met een Indiaan trouwt

TravelAsk gaat door met een reeks interviews met abonnees, en vandaag is ons verhaal over Elena, dat vertelde hoe haar leven veranderde en hoe het land van contrasten zich voor haar opende nadat ze met Neil, een burger van India, trouwde.

Mijn man en ik ontmoetten elkaar meer dan 10 jaar geleden op een reissite. Getrouwd in India volgens het hindoeïstische ritueel. We woonden een tijdje in India, maar besloten dat het beter was in Moskou, omdat ik niet tegen de hitte kan en niet van Indiaas eten hou, en werken in India is erg moeilijk (het bestaat gewoon niet). We proberen 2 keer per jaar naar India te reizen (strikt in januari - februari en in augustus vanwege het werk en het klimaat van India). Nu geven we allebei Engels. Ik geef les aan kinderen en tieners, en Neil - volwassenen. In Rusland is het moeilijkste voor een man de Russische taal, er zijn problemen bij het vinden van een baan (omdat het onmogelijk is om een ​​plek te vinden zonder Russische kennis).

- Was het moeilijk om te beslissen over het huwelijk? Toch is de mentaliteit van de Indiërs heel anders dan die van de Rus. En hoe nam de familie van de echtgenoot deze beslissing?

- Om de een of andere reden was de beslissing om te trouwen heel eenvoudig. De ouders van Neil zijn zeer moderne en goed opgeleide mensen, dus accepteerden ze me heel snel en gemakkelijk. Ik ga echt graag naar hen toe. Tot nu toe zijn er contractuele bruiloften in India, dat wil zeggen dat de bruid en bruidegom elkaar vaak alleen op hun eigen bruiloft ontmoeten. En dit is normaal voor het hele land. Maar niet helemaal normaal voor Europeanen! Kun je je voorstellen dat je je toekomstige echtgenoot of echtgenote alleen bij de viering ontmoet? Dit is erg moeilijk voor ons begrip. Over het algemeen is in sommige zeer patriarchale regio's van India het huwelijk van een Indiaan met een buitenlander gewoon onmogelijk, omdat de bruid al werd gekozen toen ze 8-10 jaar oud was. In grote steden behoren contractuele huwelijken geleidelijk tot het verleden. Overigens groeit het aantal scheidingen!

- Moest je iets in je gewoontes veranderen?

- Omdat we voornamelijk in Rusland wonen, hoefde ik niets aan mijn gewoontes te veranderen, maar Neil moest zich aanpassen aan ons klimaat, voedsel en het feit dat er in de winter bijna geen zon is. Over het algemeen is hij tevreden over zijn leven in Moskou, vooral hij geniet van het openbaar vervoer, een groot aantal supermarkten en beveiliging (je kunt laat op straat lopen - dit is gewoon onvoorstelbaar in India!). Mensen in Rusland zijn naar zijn mening eerlijker en fatsoenlijker dan in India. Ik moest leren soep koken met kruiden a la "India": kant-en-klare mixen zoals adjika en hop-suneli zijn geweldig.

- Wat schokte en verbaasde de eerste keer in India: gebruiken, dagelijkse gewoonten, de houding van mensen, keuken?

- In India zijn natuurlijk overal een groot aantal mensen schokkend, vooral mannen, vreselijk vuil. Ik hou absoluut niet van Indiaas eten, dus als ik reis word ik een rauwe foodist, het is gemakkelijker! Een gewoonte die ik niet leuk vind, is het verlangen van indianen om je aan te raken, dit is zo'n teken van vriendelijkheid en goede gevoelens. In het begin probeerde mijn schoonmoeder dit te doen, maar ik heb haar gespeend :). Als je er rekening mee houdt dat de Indiërs in principe weinig hygiëne hebben, is het niet erg prettig als iemand je gezicht aanraakt.

In India ben ik geschokt door de 'religieuze kwestie' die verband houdt met de confrontatie tussen moslims en indianen. De eerste gelooft dat de hindoeïstische meerderheid hen onderdrukt, en de tweede dat moslims geen privileges in de samenleving mogen krijgen. Indianen zijn erg geïnteresseerd in politiek, nemen actief deel aan verkiezingen en bijeenkomsten.

De dagelijkse gewoonten zijn vreemd: iedereen neemt 's ochtends vroeg een douche en dan voor het avondeten. De ochtend begint met thee en koekjes. Voor het ontbijt kunnen ook groenten en kruiden worden gegeten (ik weet zeker dat maar weinig mensen dit in Rusland doen). Over het algemeen eten ze in India veel en vaak ... het avondeten gebeurt om 11 uur 's avonds, en dit is een zeer overvloedige maaltijd (een enorme berg rijst, linzensoep en 3 tot 6 groentegerechten). Mijn schoonmoeder bereidt 5-6 verschillende gerechten voor de lunch. Indiërs proberen voedsel niet langer dan 1 dag op te slaan, het gebeurt dat het voedsel van gisteren helemaal niet wordt geconsumeerd (ik denk dat dit te wijten is aan het klimaat en het feit dat niet veel koelkasten hebben).

Indiase vrouwen wassen hun was handmatig (wasmachines zijn nog steeds een luxe-item). In India betaalt niemand voor water, het is gratis. Helaas leidde dit beleid en deze overbevolking tot een ernstige crisis met drinkwater in Delhi en Chennai, er waren zelfs gevechten en gevechten om een ​​emmer water ...

De houding van mensen in India ten opzichte van elkaar is buitengewoon ongelooflijk: overal is veel misleiding vanwege het constante tekort aan middelen (voedsel, water, transport, werk, enz.). Maar buitenlanders worden alleen beschouwd als een 'geldzak', waaruit ze proberen meer geld weg te schudden. Buitenlanders worden trouwens vaker bedrogen, omdat ze hoogstwaarschijnlijk niet naar de politie gaan! Maar de mensen in de dorpen zijn erg aardig en vriendelijk, klaar om je alles te geven, om je op alle mogelijke manieren te voeden en voor je te zorgen, om je het laatste te geven (je zult dit niet zien in de steden).

- Wat zijn de kansen voor vrouwen die getrouwd zijn met burgers van India, in tegenstelling tot gewone toeristen? Zijn er voorrechten? Integendeel, nadelen?

- Het grootste voordeel in het huwelijk met een Indiaan is de mogelijkheid om een ​​OCI-paspoort (overzeese burger van India) te krijgen, dit document kostte me 10.000 roebel en 6 maanden wachten (ik deed het via de Indiase ambassade in Moskou). OCI maakt het mogelijk om zonder visum India binnen te komen en een bepaalde tijd (jaren) te leven + officieel te werken + verschillende diensten te gebruiken tegen de "lokale" prijs, niet de prijs voor buitenlanders. Maar je kunt niet stemmen en de plantages bezitten. Het document wordt voor het leven uitgegeven en hoeft niet te worden vernieuwd of bijgewerkt. Als ik in een ander land een probleem heb, kan ik ook contact opnemen met het consulaat van India.

- Zijn er bureaucratische vertragingen opgetreden in India?

India is een paradijs voor bureaucratie, Indiërs vullen graag 101 documenten in, daarna 50 exemplaren, met of zonder foto's. Bureaucratie en traagheid zijn twee grote problemen in het hele land. Nu probeert de overheid alle sectoren te 'digitaliseren', maar het proces verloopt traag: de Indiërs willen niet graag iets veranderen en haasten zich. Ze doen het liefst alles "op de ouderwetse manier". Daarom bloeit omkoping in alle fasen van de verwerking van documenten. Je wilt tenslotte toch niet 7-8 maanden op 1 stuk papier wachten? Daarom zijn er in alle staatsinstellingen "tussenpersonen" die het juiste document binnen een paar dagen en een paar honderd roepies krijgen. Dit is hoe het hele land leeft, maar de regering van premier Modi worstelt hiermee en probeert het mogelijk te maken om online documenten op te stellen.

- Is het mogelijk in India een goede baan voor een Europeaan te vinden met alleen kennis van het Engels?

- De kwestie van het werk in India is zeer acuut: er zijn veel mensen en er zijn weinig banen. Ik weet niet zeker of een buitenlander in staat is om werk te vinden in India (als je gewoon een eigen bedrijf start, zijn dat trouwens hoeveel mensen in Goa wonen). Vrouwen die met indianen trouwen en in India wonen, werken nergens, ze houden zich bezig met huishouden en kinderen.

- Is uw houding ten opzichte van toeristen op de een of andere manier veranderd nadat India dichter bij u kwam?

- Ik kan niet zeggen dat ik een speciale relatie had met toeristen, maar we ontmoeten vaak meisjes uit verschillende landen die onafhankelijk in India reizen (zelfs in de goedkoopste treinen en echt domme plekken bezoeken waar zelfs Indiërs bang zijn om te reizen). Door de jaren heen hebben we meisjes uit Israël, Nederland en Griekenland ontmoet. Ze zijn niet bang om lokaal voedsel te eten en de lokale bevolking te leren kennen. Natuurlijk worden ze voortdurend bedrogen: meestal “bedriegen” ze bus- / treinkaartjes tegen een prijs die 10 keer hoger is dan de echte. Toeristen reizen meestal met beproefde routes waar al lang geen echt India bestaat ... Het lijkt erop dat hun indruk van het land eenzijdig is.

Ik wil echt een echt Indiaas dorp bezoeken en zien hoe gewone dorpelingen leven, wat ze eten, wat ze groeien, etc. Die week was er een verhaal: we kwamen te voet naar een afgelegen dorp en besloten terug te gaan met de bus. Een 10-jarig meisje in een groene jurk loopt langs de weg en graast 3 koeien. Plots valt ze op de grond en raakt mijn voeten aan als een teken van respect. We begonnen met haar te praten, ze vertelde ons alles over de school, over hoe je elke dag drinkwater uit het blik in het blik kunt drinken, waar en wat voor soort huis ze is, hoeveel haar grootvader drinkt en andere details. En al haar verhalen waren zo eenvoudig en interessant. Ze stelde ons ouderwetse slimme vragen. We fotografeerden haar als aandenken en wensten dat haar leven zo goed mogelijk zou zijn!

- Zijn er tips die u met lezers wilt delen? Waar moet u op letten?

- In India moet u altijd alert zijn en geen vertrouwen hebben in mensen die u vooral graag willen helpen (voor uw geld natuurlijk). Ik adviseer niet om in de ogen van mannen te kijken: zij zien dit als een teken van aandacht.

Het is ook voorzichtiger om bij apen te zijn, in veel steden voelen ze zich meesters en kunnen ze alles van je afpakken, maar ze zijn handig.

Er zijn puur huishoudelijke tips. In India, duur en toiletpapier van lage kwaliteit (als je het zelfs in de winkel kunt vinden, natuurlijk), dus we brengen het uit Rusland :))) In India, slechte pasta: ofwel erg dure buitenlandse, of erg goedkope en smakeloze lokale ... Als ik dat weet Als ik een keuken in India heb, neem ik spaghetti mee (ze zijn gemakkelijk in te pakken in een koffer). Ik raad je aan om 2 lakens bij je te dragen - één om een ​​bed op te maken en de tweede om te bedekken (of te gebruiken als dekbedovertrek). Waarom? In India, een bijzonder idee van netheid en hygiëne. Als u in de winter in India bent, kunt u er zeker van zijn dat het hotel u een deken zonder dekbedovertrek zal geven ... en deze deken zal NOOIT worden gewassen. In de winter neem ik bijvoorbeeld in Rishikesh een slaapzak.

Over water: India is een heet tropisch land waar je dagelijks 4-5 liter water moet proberen te drinken. Veel toeristen kopen actief flessenwater, hoewel het mogelijk is om water te drinken zonder angst in drinkkranen (en zelfs op treinstations). Het is absoluut veilig!

Over eten: ik raad ten zeerste af straateten of verdachte eetgelegenheden te eten. Dit geldt vooral voor niet-vegetarisch eten. Hier kunnen ze een rat, rot vlees en zelfs een baby voeden ... ja, toch. Twee dagen geleden toonden ze hier nieuws over. Als je wordt vergiftigd door straatvoedsel, geloof me, vergiftiging in een tropisch land zal heel ernstig zijn (ga voor alle 10 dagen vakantie op het toilet zitten, uiteindelijk zul je antibiotica moeten drinken). Het is het veiligst om rauwe groenten en fruit te eten in India.

Als je van plan bent om tempels bij te wonen, raad ik je aan om afzonderlijke dikke sokken mee te nemen: ten eerste is het koud om in de kou op de stenen vloer te lopen, en ten tweede is er geen risico om de infectie van lokale benen te vangen.

Als je bijvoorbeeld in de problemen zit, kun je nergens slapen, dan kun je veilig naar de gurudwara gaan (dit is een Sikh-tempel). Daar wordt je gevoed en mag je de nacht gratis doorbrengen. Als je plotseling nergens meer kunt eten (alle vestigingen zijn dubieus en vies), probeer dan een Hare Krishna-tempel / ashram / ISKCON te vinden: Hare Krishnas koken ongelooflijk lekker eten en ze zijn gewoon gek op netheid. Zorg ervoor dat hun eten strikt vegetarisch, lekker en veilig is.

Bekijk de video: White Feather Western Movie, Cowboys & Indians, Full Length, English free full westerns (Mei 2024).