Hiroshimites - vreemde artefacten geboren uit de vlam van een atoombom

De atoombommen die de beruchte Japanse nederzettingen van Hiroshima en Nagasaki in de zomer van de 45e treffen, zullen voor altijd een verschrikkelijke tragedie voor iedereen blijven. De resultaten van die aanval werden niet alleen weerspiegeld in het leven van mensen, de gevolgen gingen niet voorbij aan ecologie en zelfs geologie. Toen de geoloog Mario Wannier, samen met andere onderzoekers, naar het land kwam om de zandstranden te bestuderen die het dichtst bij Hiroshima lagen, kwamen ze verbazingwekkende deeltjes tegen die van glas leken te zijn gemaakt. Ze bevonden zich tussen het zand en vertegenwoordigden een verscheidenheid aan vormen, maar meestal waren het kleine ballen.

Reeds in het laboratorium ontdekten wetenschappers dat deze formaties aanleiding gaven tot de vlam van diezelfde atoomexplosie. In de regel worden dergelijke insluitsels gevonden in de buurt van vulkanen, want om ze te maken heb je een temperatuur van ongeveer tweeduizend graden nodig. Wat betreft Hiroshima, hier werden glazen bollen gevonden op tientallen kilometers van het epicentrum van de explosie.

De vondst werd hiroshimit genoemd. Tijdens een meer gedetailleerde analyse van de inhoud van de ballen werd een vreselijke ontdekking gedaan. Het bleek dat de onderzoeksobjecten bestaan ​​uit deeltjes van rubber, metaal, beton, organische stoffen en andere dingen. Met andere woorden, alles wat dichtbij was op het moment van de impact verspreidde zich in de kleinste deeltjes, die permanent werden gelijmd en opgeslagen in de vorm van chirosimieten.

Overigens werden vergelijkbare artefacten ook gevonden naast de oude Amerikaanse nucleaire testlocaties. Ze werden trinitieten genoemd, omdat de eerste atoombomtest op de planeet drie-eenheid werd genoemd.