Waarom verkeerslichten precies rood, geel en groen zijn

Verkeerslichten werden niet meteen wat we vroeger zagen. Aan het einde van de 19e eeuw verschenen er behoorlijk gevaarlijke apparaten die zelfs explodeerden, en daarom werden ze snel verbannen. Maar het aantal auto's groeide elk jaar, en een apparaat dat de volgorde van beweging in de straten van grote steden regelt, was gewoon nodig. Daarom bleven ingenieurs en uitvinders werken aan de ontwikkeling van nieuwe mechanismen en aan het begin van de vorige eeuw verschenen verkeerslichten in de VS die erg op moderne lijken.

Net als moderne verkeerslichten hadden de Amerikaanse versies een rood signaal dat beweging verbiedt, en groen, wat toestemming betekent om te reizen of te passeren. Later werd er een geel signaal aan toegevoegd en in deze vorm begonnen verkeerslichten te verschijnen in de meest geavanceerde hoofdsteden van Europa.

Maar niet in alle landen betekende groen de mogelijkheid van beweging. In Japan besloten ze bijvoorbeeld om blauw te gebruiken in plaats van groen. In deze vorm bestaan er al 5 jaar verkeerslichten in dit land. Maar daarna moest blauw worden verlaten ten gunste van groen. Waarom is dit gebeurd?

Het blijkt dat niet alle signalen op afstand even goed zichtbaar zijn, en de mate van verstrooiing hangt af van de golflengte: hoe langer de golflengte, hoe slechter het licht verstrooit wanneer het door de atmosfeer passeert. Blauw is bijvoorbeeld minder zichtbaar dan groen omdat de golflengte korter is en het sneller in lucht verdwijnt. Om deze reden werd besloten hem in Japan te verlaten. En het rode signaal wordt het best gezien, omdat het deze kleur is met de langste golflengte, die een maximale zichtbaarheid garandeert, zelfs in mist of regen. Als u let op de kleur van de signalen die op de auto's zijn geïnstalleerd, zult u merken dat hier de ingenieurs uitsluitend rode en oranje opties gebruiken, allemaal om dezelfde reden - ze zijn het best te zien.