Gasthuwelijk en matriarchaat: hoe het Moso-volk leeft, waar vrouwen alles regeren

Het blijkt dat matriarchie als een vorm van samenleving, waarin vrouwen domineren en uitgebreide rechten hebben, nog steeds bestaat op onze planeet. En dit gaat niet over kleine stammen ergens in de tropen, maar over de volledig welvarende Moso-mensen, wier vertegenwoordigers in China wonen. Ja, in het moderne China, met zijn snelle snelwegen, adembenemende wolkenkrabbers, ongelooflijke bruggen en hoge snelheden van economische groei, zijn er nog steeds plaatsen waar mensen hun traditionele manier van leven hebben behouden. Bijvoorbeeld in de bergachtige regio's Sichuan en Yunnan, in de zuidelijke delen van het land grenzend aan Tibet.

Berggebieden op elk deel van de planeet worden gekenmerkt door een hoge etnische en culturele diversiteit. Het complexe reliëf en de vele geïsoleerde valleien dragen bij aan het behoud van unieke volkeren en hun tradities, die weinig betrokken zijn bij de cyclus van het moderne leven. Dit gebeurde met het Moso-volk, wiens vertegenwoordigers voornamelijk in de regio van het hoge bergmeer Luguhu wonen, evenals in de aangrenzende regio's, en onderscheiden zich door de aanwezigheid van een matriarchale samenleving.

De moderne wetenschap identificeert verschillende kenmerken waardoor deze of die samenleving als matriarchaal kan worden geclassificeerd, en het Moso-volk heeft er meerdere tegelijk. Dit is het primaat van vrouwen bij het oplossen van gezinskwesties en de verdeling van gezinsinkomen, erfenis van eigendom dat uitsluitend via de vrouwelijke lijn wordt overgedragen, evenals het onbetwistbare recht van vrouwen op hun kinderen, die altijd in het gezin van de moeder leven en worden opgevoed. Bovendien heeft Moso een aantal kenmerken die verband houden met de rol van mannen, die duidelijk wijzen op matriarchale tradities. Onder Mosos wordt bijvoorbeeld een specifieke vorm van huwelijk toegepast, gasthuwelijk genoemd.

In een gasthuwelijk schept een man niet zijn eigen gezin, maar blijft hij bij zijn zussen en broers in het huis van zijn moeder wonen. Hij komt alleen 's nachts naar zijn uitverkorene en keert' s morgens terug naar zijn familie. Kinderen die uit een dergelijk huwelijk zijn geboren, blijven bij hun moeder en de man neemt niet deel aan hun opvoeding. Desgewenst kan hij financiële hulp bieden en tijd doorbrengen met kinderen, maar in de meeste gevallen blijkt dat de man meer tijd besteedt aan zijn neefjes, met wie hij onder hetzelfde dak woont. Een Moso-vrouw kan tijdens haar leven meerdere echtgenoten hebben en ze is altijd vrij om te kiezen. Maar zelfs in het geval van constante en langdurige relaties, blijft de Moso-man in het huis van zijn moeder wonen, woont nooit met zijn kinderen en maakt geen aanspraak op het bezit van zijn vrouw.

Wat betreft de verdeling van arbeidstaken, dan verschilt Mosos niet veel van vertegenwoordigers van andere volkeren die een traditionele levensstijl leiden. Vrouwen doen samen met mannen huishoudelijk werk, doen huishoudelijk werk, weven en werken in het veld. Mannen houden zich ook bezig met landbouw, visserij en seizoensgebonden veldwerk. Vertegenwoordigers van het Moso-volk houden zich bezig met het fokken van jakken, geiten en andere huisdieren, evenals het verbouwen van granen en groenten die in bergklimaten kunnen groeien.

Zoals opgemerkt door wetenschappers van de Moso-cultuur, zijn matriarchale tradities alleen sterk onder de boeren die de meerderheid vormen. Maar onder de weinige edelen die grote percelen of ander bezit bezitten, evenals een hoge positie in de samenleving innemen, zijn tradities enigszins anders. In dergelijke Mosos zijn status en eigendom zowel op de mannelijke als de vrouwelijke lijn geërfd. Dat wil zeggen, als een nobele Moso-man kinderen heeft van een eenvoudige boerin, dan erven ze zijn eigendom en achternaam, maar een nobele Moso-vrouw kan haar lot niet langer associëren met een man met een lagere sociale status. Als ze dat doet, zullen haar kinderen geen eigendom en een nobele achternaam erven.

Vertegenwoordigers van het Moso-volk zijn niet erg talrijk en wonen in bergachtige gebieden aan de grens met Tibet. Omdat het officiële Chinese leiderschap deze mensen als een Nashi-groep classificeert, is het vrij moeilijk om het aantal Mosos vast te stellen. De meeste etnografen zijn het erover eens dat er ongeveer 40-55 duizend mensen in Moso zijn. Moso heeft een gemengde religieuze cultuur gebaseerd op het boeddhisme en de Bon-religie, die veel voorkomt bij Tibetanen. Een ander kenmerk van Moso is zijn ongelooflijke liefde voor honden. Deze dieren worden vereerd en gerespecteerd, aanbeden en krijgen allerlei onderscheidingen.

Bekijk de video: "New World Order Bible Versions" Full Movie with Subtitles (Mei 2024).