Moerasolie: waarom begraven de oude inwoners van Ierland boter in turf

In Schotland en Ierland zijn op dit moment meer dan 250 oude schuilplaatsen met boter ontdekt, die goed bewaard zijn gebleven, gezien de eerbiedwaardige leeftijd van enkele duizenden jaren. Olie werd ontdekt in veenlagen in het moerassige gebied dat ooit werd bewoond door de oude bewoners van deze regio. Massa-caches in het moeras bleven lange tijd een mysterie, waarvoor de oplossing een aantal experimenten vergde.

Aanvankelijk gingen wetenschappers ervan uit dat de gevonden producten dierlijke vetten waren. Maar na de analyse bleek dat het niets anders was dan boter, en volgens radiokoolstofdatering werden sommige monsters rond 1700 voor Christus gemaakt. Olie werd in verschillende vaten gevonden, maar meestal waren het houten kuipen en de eerste vondsten van oud "ingeblikt voedsel" dateren uit de Middeleeuwen. Nieuwe containers met olie worden nog steeds gevonden in de 21e eeuw, en nog niet zo lang geleden begonnen wetenschappers ze in detail te bestuderen en maakten ze zelfs vergelijkbare exemplaren van moerasolie.

Aanvankelijk werden verschillende versies voorgesteld van waarom de bewoners van het eiland een waardevol product in turf graven. De versie van conservering van het product werd als de meest waarschijnlijke beschouwd, maar er waren aanhangers van het rituele ritueel, die geloofden dat oude mensen boter in turf begraven om cultusredenen. Na zorgvuldig onderzoek begonnen de meeste onderzoekers naar de eerste versie te leunen, en dit is waarom.

Het blijkt dat veengebieden specifieke eigenschappen hebben, en de oude inwoners van Ierland en Schotland waren zich hiervan bewust. Turfafzettingen fungeren als conserveermiddel en voorkomen dat pathogene micro-organismen zich vermenigvuldigen, wat leidt tot bederf van producten. Tijdens de experimenten bleek dat de olie, die enkele maanden in turf had gelegen, niet achteruitging en zijn voedingswaarde niet verloor. Hoewel onderzoekers merken dat het een specifieke smaak kreeg die lijkt op nobele schimmelkaas, was het nog steeds bruikbaar. Hoogstwaarschijnlijk gebruikten de oude bewoners van deze plaatsen venen om overtollige boter te besparen.