Waarom hebben de grootste bijen ter wereld zulke vreemde kaken

De bijen die op de Molukken leven, zijn niet alleen de grootste op de planeet, maar ook de zeldzaamste. Te oordelen naar het feit dat ze gedurende meerdere jaren werden beschouwd als een soort die voor altijd is verdwenen, zijn er niet zo veel meer over. Maar een recent ontdekte bijenfamilie wekte hoop bij wetenschappers, en de soort werd teruggebracht naar de bestaande categorie. Maar dit is zo'n ongewone bij dat zijn uitstekende grootte naar de achtergrond verdwijnt als het gaat om zijn levensstijl en uiterlijk.

In het Latijn wordt dit zeldzame insect genoemd Megachile pluto, maar het wordt meestal de Wallace-reuzenbij genoemd. En dit is natuurlijk geen toeval, want het is 2 keer groter dan gewone bijen, die we vroeger op onze breedtegraden zagen. De grootste onder hen zijn traditioneel vrouwtjes, waarvan de lichaamsgrootte 3,9 cm is, terwijl de lichaamsgrootte van de baarmoeder van honingbijen 2-2,5 cm is.De mannetjes van gigantische Wallace-bijen zijn iets kleiner, maar ze bereiken 2,3 cm. wat ook veel is. Een onderscheidend kenmerk van de soort is de aanwezigheid van grote kaken die lijken op de hoorns van een hert kever.

Net als alle andere bijen voedt deze Indonesische soort zich met plantennectar. Maar om te overleven heeft hij niet alleen bloemen nodig, maar ook termieten. Nee, deze hymenoptera-insecten zijn, hoewel ze een indrukwekkende kaakgrootte hebben, vredelievende dieren en eten geen termieten. Sluwe bijen gebruiken hun huizen waarin ze hun bijenkorven maken. Nadat ze de termietenwoningen, die zich in de stammen en takken van bomen bevinden, enigszins hebben gewijzigd, leiden de bijen een nogal verborgen leven, en hun netelroos is bijna onmogelijk te detecteren. Dit is gedeeltelijk de reden waarom ongewone bijen lang als uitgestorven worden beschouwd. Maar niet zo lang geleden kon een internationaal team van wetenschappers, na een grondig onderzoek van de bossen in de Molukken, een familie van gigantische Wallace-bijen vinden.

Dit was een bijna detective-operatie, waarbij natuuronderzoekers tientallen bomen op de meest grondige manier onder de loep namen. Geen spoor van de zeldzaamste bijen werd gebracht door houthars, die altijd aanwezig is bij de ingang van hun huis. Het feit is dat deze bijen niet alleen een deel van het termietenhuis bezetten, ze bouwen honingraten en de structuren die ze binnen nodig hebben. Ze gebruiken hars van bomen als bouwmateriaal, maar ze extraheren het alleen met behulp van hun ongebruikelijke kaken, die ze als hulpmiddel gebruiken.

Deze bijen zijn echt heel zeldzaam. Onder de huidige omstandigheden, wanneer hun natuurlijke habitat wordt bedreigd, heeft deze soort verbeterde bescherming en uitgebreid onderzoek nodig. Vanwege hun geheime levensstijl is er nog weinig over hen bekend. Hoewel kooplui van entomologische zeldzaamheid kennelijk op de hoogte zijn van hun leefgebieden. Dit kan worden beoordeeld door het feit dat exemplaren van gigantische bijen soms op prestigieuze veilingen tegenkomen, maar ook in privécollecties worden gevonden. Hun ongelooflijke omvang bedreigt ook hun welzijn, omdat elke rijke verzamelaar koste wat het kost een kopie wil hebben van een ongewone bij met enorme kaken.