De vloek van goud: hoe de goudkoorts de Amerikanen veroverde en niet wilde loslaten

De goudkoorts die de inwoners van de kust van Californië in het midden van de 19e eeuw overviel, maakte een wrede grap in het leven van de meesten van hen. De verhalen van veel families die hun leven wijdden aan het zoeken naar goud, bleken zo tragisch dat een eeuw na deze gebeurtenissen de beroemde publicatie LIFE een reeks materialen maakte over verwoeste levens.

Goudzoekers tijdens een pauze in het spel van speelkaarten.

Hier, in Meloenen, in het midden van de 19e eeuw, sloeg een Amerikaan de jackpot en verzamelde 10 duizend dollar aan goud.

Een bord boven een weg in Californië.

Provincie Californië.

Hubert Brady was een van degenen die jaren koorts had en veel fascinerende verhalen over deze periode kende. Toegegeven, in die dagen was hij nog een kind.

De vader van deze Amerikaan sloeg ook een grote jackpot bij de goudmijnen in 1847.

Op deze foto onderzoeken twee Californiërs zorgvuldig een plek die honderd jaar geleden meer dan één persoon verrijkte.

Vele decennia na de goudkoorts in Amerika functioneerden testkantoren waarin je het erts kon controleren op de aanwezigheid van edelmetaal.

En het zag eruit als goudmijnen in de 20e eeuw.

Deze oudere Amerikaan kon de passie van zijn voorouders niet opgeven en was honderd jaar later op zoek naar goud, gewoon voor de lol. Natuurlijk was zijn vondst zeer bescheiden: slechts ongeveer dertig dollar in 60 dagen.

Op het hoogtepunt van de goudkoorts werd een goudklompje van ongeveer 90 kg gevonden in een van de mijnen van Morgan. Deze oude man met de naam Purdy werkte vele jaren na een historische vondst in de legendarische mijn.