De schoonheid van het bedreigde Eyre-meer in Australië

Dit roze zoutmeer is tijdens het regenseizoen zo getransformeerd dat het bijna onmogelijk is om de levenloze zoute ruimte te herkennen die hier de afgelopen zes maanden bestond. Misschien is het op het Australische Lake Eyre, zoals nergens anders ter wereld, dat je kunt zien hoe belangrijk zoet water is voor het leven op onze planeet.

Lake Eyre ligt in een enorme afwateringsholte in het midden van een woestijngebied in de staat Zuid-Australië. Dit is een zoutmeer, waarin verschillende rivieren in het korte regenseizoen stromen en opdrogen om na enkele maanden volledig te verdwijnen. Na de opgedroogde zijrivieren begint het meer zelf ook te malen, waarvan het gebied sterk afhankelijk is van de tijd van het jaar. Er zijn veel vergelijkbare meren in de Australische woestijnen waarvan de grenzen worden aangegeven door een stippellijn, maar Lake Eyre is de grootste in Australië.

Dit is een soort spookmeer, dat eerst verschijnt en vervolgens bijna volledig verdwijnt. Maar zelfs tijdens het lange droge seizoen blijft er een beetje water in het meer.

Het maximale oppervlak van het meer, dat drie keer werd geregistreerd in de hele geschiedenis van observatie, is 9.500 vierkante meter. km (ter vergelijking, het gebied van het Ladogameer is 17 870 km², en het gebied van Issyk-Kul - 6 230 km²). Het stromende seizoen duurt meestal van november tot januari en dan begint het meer geleidelijk op te drogen. Tijdens het natte seizoen zijn de oevers van Lake Eyre een echt paradijs voor vogels. Het is hier warm en de overvloed aan vissen en andere waterbewoners trekt veel vogels, die hier broeden. Een van de beroemdste bewoners van het meer zijn de pelikanen, die aankomen op het meer zodra de rivieren die Ayr voeden naar dit woestijngebied komen. Het zal ongelooflijk lijken, maar in het droge gebied rond Lake Eyre, zijn er zelfs langdurige stortbuien, en dan stromen kleine rivieren over, die alles rondom overstromen.

En hier is een prachtige transformatie van de omgeving van Lake Eyre na een lange droogte.

Het meer en zijn omgeving zien er tijdens het droogteseizoen, dat meestal begint in februari-maart en duurt tot het einde van de herfst, een heel andere look. Het waterniveau in het meer begint te dalen en de concentratie zout daarin neemt toe. De meeste soorten meervissen sterven geleidelijk af aan een hoog zoutgehalte en vogels verlaten de oevers van het reservoir op zoek naar betere plaatsen. Tijdens deze periode verandert het grootste deel van het meer in een uitgestrekt kwelder, waarvan het oppervlak schittert in de zon. Maar zelfs in deze periode van vreugdeloos voor het meer, ziet het er ongelooflijk mooi uit.

Air Lake is verdeeld in twee delen: de kleine South Air en de uitgestrekte North Air. Ze zijn met elkaar verbonden door het Goyder-kanaal. Maar soms regent het zo weinig dat de droogte enkele jaren kan aanslepen, en dan verandert het meer in verschillende geïsoleerde ondiepe reservoirs met een diepte van ongeveer 1,5 meter.

De eerste Europese immigrant die het meer verkende en beschreef, was Edward John Eyre, ter ere van wie het meer zijn naam kreeg. Maar niet zo lang geleden werd ook de lokale inheemse naam aan deze naam toegevoegd, die de inheemse bevolking van Australië aan de vijver had toegewezen lang voordat de kolonialisten arriveerden. Nu lijkt de officiële naam van het meer op Kati Thanda-Lake Eyre, hoewel je op de meeste kaarten nog steeds de naam "Lake Air" of "Air North Lake" kunt zien.

Deze ongewone vijver heeft een roze tint van water vanwege de aanwezigheid van eencellige groene algen met een zeer poëtische naam - brak water dunaliella (lat. Dunaliella salina). Algen scheiden het pigmentcaroteen af, waardoor het water een karakteristieke kleur krijgt.

Air Lake en de omliggende regio bevinden zich op het grondgebied van het nationale park, dat speciaal werd georganiseerd voor de bescherming en organisatie van excursievakanties. Het meer is erg populair bij zowel Australische als buitenlandse toeristen, en vluchten over het meer zijn het meest gewild. Het is tijdens hen dat men de verbluffende schoonheid van deze unieke plek kan waarderen. Ondanks de instabiliteit van het waterniveau opereert een jachtclub met succes aan Lake Eyre, en zelfs in het droge seizoen is er een plek om te zeilen.