Een tijd van grote verhalen: liften in het buitenland

Vandaag vertel ik verschillende verhalen over mijn liften in verschillende landen, maar met de uitdrukking "mijn liften" bedoel ik nu niet hoe iemand me reed, maar integendeel, ik bedoel iemand. Daarna volgen verhalen uit Griekenland, Bulgarije en Turkije, de hoofdpersonen: een Duitse van middelbare leeftijd, jonge meisjes uit Rusland en een echtpaar uit Libië.

Grieks eiland Kreta en een eenzame Duitser

Voor mij is een reis naar het eiland Kreta een van de sleutelwoorden in mijn 'carrière' als toerist-reiziger. Hier hadden we voor het eerst onze vakantie zelf gepland, hier werden voor het eerst reisroutes bedacht, hier werd eerst een auto gehuurd.
Dus rijden we met een huurauto langs het zuiden van het eiland, ik ben met z'n drieën, we rijden door een aantal prachtige kloven, hier zie ik een eenzame staande en stemmende man op de weg.

- Nou, misschien halen we het op? Vraag ik mijn vrienden.

- Ach, het zit in vijgen, - zegt een vriend.

Zijn vriendin, die nu een vrouw is, twijfelt ook. En ik neem en stop gewoon.

- Hallo! Ik begroette hem.

- Hallo!

Het niveau van het Engels was vrij zwak (op zijn zachtst gezegd, het is nu perfect, haha), maar we zijn erachter gekomen waar het moest zijn. De man bleek een Duitser te zijn die enkele kilometers met een grote rugzak liep. Wat hij daar alleen deed, is niet duidelijk. Niemand heeft hem opgehaald, dus hij was ons erg dankbaar. We hebben een goed gesprek gehad, Griekenland en interessante plaatsen op Kreta besproken, de man naar de splitsing op de weg gereden die hij nodig had, wensten elkaar een goede rust en namen afscheid.

Het was een kleine maar leuke ervaring. We oefenden onze Engelse vaardigheden, overschreden de grens van onze verlegenheid en hielpen een persoon, iedereen was tevreden.

Bulgarije en twee vriendinnen uit Rusland

Het volgende geval van "transport" vond plaats in Bulgarije. Mijn vriend en ik reisden van de ene kuststad naar de andere. Bij de bushalte zagen we twee meisjes, stop.

- Hallo meiden, waar gaan jullie heen?

- Naar Golden Sands.

- Geweldig, we zijn onderweg. Ga zitten, geef een lift!

Eén meisje was duidelijk brutaler, en tegen de tweede was het duidelijk dat ze zich zorgen maakte, ze wilde duidelijk niet echt ergens heen met twee onbekende jongens, maar ging toch zitten. Er zat een vriend achter het stuur en het moet worden opgemerkt dat hij de gewoonte heeft om de deuren in de auto tijdens het rijden te blokkeren. Dus alleen de meisjes zitten op de achterbank, wanneer u de karakteristieke "Klik" hoort ... Degene die zich aanvankelijk zorgen maakte, hield haar ogen nog sterker, haar ogen flitsten, ze keek expressief naar haar vriend, knikte met haar hoofd.

"We zullen waarschijnlijk gaan ..." zegt een van hen.

- wat is er?

- We wachten op de bus, ze lijken vaak te gaan ...

Ik realiseerde me dat de meisjes erg bezorgd waren, dus ik zette het charisma aan, glimlachte en zei iets als "maak je geen zorgen, we zijn geen maniakken, gewoon een vriend heeft de gewoonte deuren te blokkeren, maak je geen zorgen." Het ijs was gesmolten. Het resultaat was dat we de hele tijd zoet babbelden, de meisjes bleken vriendinnen uit Rusland te zijn (zoals uit Moskou). In Golden Sands baden we nog steeds samen, waarna we afscheid namen en in verschillende richtingen vertrokken. Nogmaals, ze hielpen mensen en praatten met mooie meisjes, wat is er slecht?

Turkije en een stel uit Libië, het thuisland van Muammar Gaddafi

Dit zijn eenvoudige verhalen. Wat kan ik zeggen Ik hou er echt van om iemand te rijden terwijl ik naar andere landen reis. Als ik alleen zou rijden, zou ik het natuurlijk nauwelijks hebben gedaan, maar wanneer je met een bedrijf reist, is er geen angst, je krijgt alleen nieuwe indrukken en zet de pluspunten in je karma. Haalt u onderweg stemmers op? Als er hier interessante verhalen over zijn, vertel me dan dat het interessant zal zijn om te lezen.