Hoe de Thames Barrier die Londen tegen overstromingen beschermt, werkt

Londen, gelegen aan de monding van de Theems, is herhaaldelijk het slachtoffer geweest van verwoestende overstromingen, waarvan de laatste plaatsvond in 1953. Maar de oorzaak van deze rampen was niet zozeer de rivier zelf, maar de stormgolven die uit de Noordzee komen tijdens stormachtig weer. En om de Britse hoofdstad te beschermen tegen regelmatige aanvallen vanuit de zee, bouwden ingenieurs een originele dam op de rivier, de Thames Barrier, die de navigatie niet verstoort, maar overstromingen in de stad voorkomt.

De bouw van deze faciliteit begon in 1974 en de ingenieur van het damconcept was ingenieur Charles Reginald Draper. 10 jaar na de start van de bouw, in mei 1984, vond de grootse opening van de Thames Barrier plaats, in aanwezigheid van koningin Elizabeth II.

De Thames Barrier bestaat uit 9 betonnen palen en 10 beweegbare poorten, die in rust op de bodem van de rivier staan en schepen toestaan om de barrière vrij te passeren. Maar tijdens een storm, wanneer er een overstromingsgevaar bestaat, roteren deze poorten 90 °, waardoor de rivierbedding wordt geblokkeerd. Dit ontwerp is bestand tegen een golf van maximaal 7 meter hoog.

Sinds de Thames Barrier in gebruik is genomen, is deze meer dan 100 keer gesloten. Het is moeilijk voor te stellen hoeveel problemen de stijgende golven nog zouden veroorzaken voor de inwoners van Londen, als er geen beschermende structuren waren gebouwd, omdat ongeveer 125 vierkante kilometer van het gebied van Londen in de zone van mogelijke overstromingen valt.

Ondanks zijn puur praktische functie heeft de Theems-barrière een heel origineel uiterlijk en komen duizenden toeristen elk jaar naar polen in futuristische stijl.