Het paard van Przewalski is een van de weinige diersoorten die zijn gered

Wilde dieren en mensen strijden constant om een plek onder de zon op onze planeet. En vaak leidt deze competitie tot het uitsterven van fauna. Maar soms slaagt de situatie erin om de bedreigde diersoort letterlijk van de weinige overgebleven individuen te vestigen en te doen herleven. Vandaag zullen we je vertellen over het paard van Przewalski, een van de weinige diersoorten die mensen hebben weten te redden.

Het paard van Przewalski (lat. Equus przewalskii caballus) behoort tot het geslacht paard en is het dichtst verwant aan ezels, tamme paarden en zebra's. Maar uiterlijk lijken de paarden van Przhevalsky meer op ezels, en hun maten zijn iets kleiner dan die van huisdieren (de schofthoogte is 1,2-1,5 meter). De geboorteplaats van dit mooiste dier is de Euraziatische steppen, en de soort zelf werd eerst pas aan het einde van de XIX eeuw beschreven, na de expeditie van N. M. Przhevalsky naar Centraal-Azië.

Maar als deze wilde paarden tijdens de Przhevalsky-expeditie wijdverbreid waren in de uitgestrektheid van Eurazië, dan begon hun aantal al in het begin van de 20e eeuw snel af te nemen. Ongecontroleerde jacht, evenals de strenge winters van de jaren 40 van de vorige eeuw op het grondgebied van Mongolië en het noordwesten van China, leidden ertoe dat de paarden van Przewalski eerst uiterst zeldzaam werden en daarna volledig verdwenen. Volgens wetenschappers werd de laatste keer dat een Przhevalsky-wild paard werd gezien in 1969 in de Mongoolse steppen. Enige tijd later werd het paard van Przewalski erkend als uitgestorven in het wild.

Maar gelukkig leefden nakomelingen van Przewalski's paarden, die aan het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw in Centraal-Azië werden gevangen, in reservaten over de hele wereld. In de jaren 50 van de vorige eeuw leefden 12 vertegenwoordigers van deze soort in de wereld, en het was van deze paarden dat de moderne populatie van Przewalski's paarden werd hersteld. Na tientallen jaren hard werken, slaagden wetenschappers uit verschillende landen erin deze paarden in gevangenschap te fokken en voor te bereiden op het leven in het wild. Tegen het einde van de jaren 80 van de vorige eeuw bestonden hun populaties in Frankrijk, de USSR (in het Askania-Nova natuurreservaat in de regio Kherson) en andere landen.

Voor de herintroductie van Przewalski's gefokte paarden in het wild, werden de uitgestrekte gebieden van Mongolië gekozen - die plaatsen waar hun voorouders ooit woonden. In de jaren 90 van de vorige eeuw werden hier speciaal beschermde natuurgebieden georganiseerd, waarbinnen paarden werden vrijgelaten. De staat van de bevolking wordt regelmatig gecontroleerd door biologen die al het nodige onderzoek verrichten en paarden voeren in strenge winters.

Tegenwoordig zijn er ongeveer 2000 individuen van Przhevalsky-paarden, en het lijkt erop dat niets het welzijn van de soort bedreigt. Wild paardenpopulaties leven in Mongolië, Frankrijk, Hongarije, in het Oekraïense reservaat Askania-Nova en sinds vorig jaar in het Orenburg-reservaat in Rusland. Er zijn ook plannen voor de herintroductie van de soort in Kazachstan.

Maar genetica waarschuwt: de Przewalski-populatie met wilde paarden kan niet duurzaam worden genoemd. Het feit is dat alle levende paarden de afstammelingen zijn van slechts 12 dieren, wat erg klein is in termen van genetische diversiteit. Dat wil zeggen dat alle levende paarden nauwe verwanten zijn en daarom een aanleg hebben voor gevaarlijke genetische mutaties en andere nadelige effecten van nauw verwante kruisingen. Bovendien zijn dergelijke populaties minder stabiel als het gaat om ongunstige omgevingsfactoren of een uitbraak van infectieziekten.

Ondanks alle moeilijkheden die wetenschappers zullen tegenkomen in het proces van verdere restauratie van Przewalski's paarden, is er al veel achter. Verschillende natuurreservaten zijn gecreëerd waar wilde populaties leven, en het aantal paarden veroorzaakt niet langer zo'n zorg. En hoewel de soort nog steeds de status heeft van een bedreigde soort, kunnen we hopen dat er een mooie toekomst op wacht.