Waarom de sneeuwwitte tempel in Thailand tegelijkertijd hemel en hel is

Wat Rong Khun, beter bekend als de Witte Tempel van Thailand, werd gebouwd voor een heel eenvoudig doel. De maker, Chalermchay Kositpipat, wilde de mooiste tempel ter wereld bouwen. Ongetwijfeld laat degene die deze tempel binnengaat onuitwisbare indrukken achter. Er is gewoon geen andere plek op aarde!

Eerst, op weg naar de ingang, bevind je je te midden van talloze sculpturen van menselijke handen, alsof je uitreikt en ernaar streeft iets te grijpen. Deze hel is een eindeloze put van verlangens en menselijke lust, volgens de filosofie van het boeddhisme. Zodra je de brug over de "hel" oversteekt, zul je worden begroet door beelden van hemelse wachten. Nu is er geen weg terug, alleen vooruit. En in feite, als je zou proberen terug te keren, zou de bewaker die in de tempel werkt tegen je beginnen schreeuwen. De symboliek van het oversteken van de brug van de hel naar de hemel betekent het boeddhistische pad naar verlichting.

Binnen in de tempel staat vol met moderne culturele referenties verweven met traditionele boeddhistische beelden. Ze zijn allemaal zelf kunstwerken.

Het is echter onmogelijk om de geschiedenis van deze tempel echt te waarderen zonder licht te werpen op het fascinerende leven van zijn schepper. Chalermchai Kositpipat werd geboren in Chiang Rai en studeerde af aan een traditionele Thaise kunstacademie. Ondanks het feit dat zijn vroege werken tempels en fresco's in de Thaise boeddhistische stijl waren, wordt zijn werk in Thailand als controversieel beschouwd, omdat het moderne culturele symbolen en traditionele Thaise kunst combineert. Zijn hele leven lang woonde hij in Sri Lanka en in Londen, waar hij zijn werken verkocht en tentoonstellingen organiseerde in Europa en Azië.

Toen Chalermchay genoeg geld verdiende om aan zijn eigen project te werken, keerde hij terug naar zijn geboortestad en besloot de gedeeltelijk vernietigde Wat Rong Khun te reconstrueren.

In 2014 beschadigde een aardbeving helaas de tempel en enige tijd dacht Chalermchay er zelfs aan om het project te verlaten. Gelukkig heeft een team van ingenieurs gemeld dat de ramp geen aanzienlijke schade aan de tempel heeft aangericht. De architect bleef dus niet alleen werken aan Wat Rong Khun, maar maakte er ook het werk van zijn leven van.