De keerzijde van ecotoerisme: hellingen werden tam, lui en stopten met jagen

Op de Kaaimaneilanden is er een prachtige plaats genaamd Stingray City, die erg populair is bij liefhebbers van ecotoerisme. Reizigers worden hier aangetrokken door de mogelijkheid om zich te mengen met pijlstaartroggen, zwemmen, aanraken en deze ongewone zeedieren voeden. Maar wetenschappers slaan alarm: de vissen zijn zo gewend aan de gemakkelijke manier om voedsel te krijgen dat ze volledig lui zijn, passief worden en veel van hun gewoontes hebben veranderd.

Een kleine ondiepe baai voor de kust van Grand Cayman, de grootste van de Kaaimaneilanden, wordt de "stad van pijlstaartroggen" of Stingray City genoemd. Eens maakten lokale vissers vis schoon in deze baai en keerden ze terug naar zee. De resten van de vis trokken de aandacht van de pijlstaartroggen, die zich realiseerden dat ze hier een gratis lunch konden krijgen. Toen merkten ondernemende ondernemers deze eigenaardigheid op en organiseerden hier een van de meest populaire plaatsen voor ecotoerisme en communicatie met het leven in zee. Niemand maakt hier de vis meer schoon, medewerkers van reisbureaus brengen het op hun boten en er zijn elk jaar meer en meer pijlstaartroggen.

Maar deze omstandigheid maakt zich zorgen door wetenschappers die geloven dat een dergelijke manier van communiceren met pijlstaartroggen op de lange termijn niet goed voor hen is.

Het feit is dat wilde pijlstaartroggen 's nachts actief zijn en' s nachts gaan ze op jacht en nemen ze het grootste deel van het voedsel op. Maar de favorieten van toeristen realiseerden zich al snel dat ze overdag goed werden gevoed, en nu leiden de hellingen die op de ondiepten van Stingray City leven een exclusief dagelijks leven, liever na een stevige maaltijd 's nachts uitrusten.

Naast het veranderen van de dagelijkse activiteit, werd een andere vreemdheid geschetst in het gedrag van pijlstaartroggen. In hun natuurlijke habitat verzamelen deze stralen zich zelden in grote groepen in een beperkt gebied. Om hun eigen voedsel te krijgen, moeten ze elke dag enorme afstanden jagen en afleggen. Welnu, in Stingray City is het niet nodig om te jagen, omdat het eten dat door toeristen wordt gebracht voor iedereen genoeg is. Om deze reden hebben zich hier meer dan 150 pijlstaartroggen verzameld in een beperkt gebied. Hoewel het niet nodig is om over vreedzame coëxistentie te praten: wetenschappers constateren in het gedrag van pijlstaartroggen een agressie tegen soortgenoten die niet kenmerkend is voor deze soort, die voortvloeit uit voedselconcurrentie.

In het gedrag van pijlstaartroggen, verslaafd aan gemakkelijk leven, worden andere eigenaardigheden opgemerkt. Nu heeft deze kudde als zodanig geen broedseizoen, dat eerder gekoppeld was aan de beschikbaarheid van voedselbronnen. Pijlstaartroggen in Stingray City broeden het hele jaar door, omdat de toeristenstroom op de Kaaimaneilanden stabiel is en geen uitgesproken seizoensgebondenheid heeft.

In verband met deze situatie zijn biologen ernstig bezorgd. Het gebrek aan voldoende beweging, de overvloed aan beschikbaar voedsel en de verandering van activiteit van dag tot dag kan de gezondheid van vissen negatief beïnvloeden en hun immuniteit verzwakken. Bovendien geloven wetenschappers dat handmatige opritten zeer kwetsbaar zijn buiten de baai, omdat ze geen angst hebben voor mensen of boten. In de tussentijd blijft deze geweldige wereld bestaan en lijkt het erop dat iedereen ongelooflijk gelukkig is: pijlstaartroggen krijgen voedsel zonder enige inspanning van hun kant, en mensen krijgen onvergetelijke emoties door met hen te communiceren.