Een stad zonder politici en religie - een ongekend experiment van UNESCO leeft sindsdien gelukkig

Een internationale stad in de staat Tamil Nadu, in het zuiden van India, Auroville, of, zoals het liefdevol wordt genoemd, de 'stad van de dageraad' ontwikkelt zich onder auspiciën van UNESCO en heeft een werkelijk uniek kenmerk. Dit is een internationale samenleving waar mensen buiten de politiek en religieuze voorkeuren leven. In feite kan de stad worden beschouwd als een soort experiment, dat tot nu toe slechts een succesvol resultaat opleverde.

Wat een sprookje en fictie het ook mag lijken, maar Auroville bestaat echt en is de zeer aardse plek waar geen nationaliteiten zijn en alle inwoners volledig vrij zijn en niet politiek, financieel of sociaal beperkt.

De grondleggers van de prachtige stad waren de Indiase man Sri Aurobindo en de Franse vrouw Mirra Alfassa. In eerste instantie beheersten ze de ashram - een plek waar mensen intensief bezig zijn met spirituele oefening, hij was het die later Auroville werd.

In het hart van de stad staat een gebouw met een gouden koepel, Matrimandir ("moedertempel"), waar alle inwoners samenkomen en mediteren. In 1968, de dag waarop de stad werd gesticht, kwamen vertegenwoordigers van honderden landen hierheen en haalden land uit hun geboorteland. Marmeren urnen met aarde van over de hele wereld en worden tot op heden opgeslagen in Matrimandir, een plek die is ontworpen om mensen van hun beperkingen te redden.

De stad is uitgerust voor 50 duizend mensen, maar tot nu toe wonen er slechts 2 duizend, waarvan de meeste uit India zelf komen. Er zijn echter mensen die uit Duitsland, Amerika, Frankrijk, Rusland, Israël en andere landen kwamen. Elke inwoner van Auroville doet zijn werk en brengt de stad naar het niveau dat het dichtst bij zelfvoorziening staat. Er zijn velden, bakkerijen en kantines, fabrieken, scholen, een bioscoop en een muziekschool. Het maandsalaris van iedereen is hetzelfde en bedraagt ongeveer 90 euro.

Iedereen kan een inwoner worden van de "stad van de dageraad", maar elke nieuwkomer wacht op een verplichte proefperiode - een jaar. Na deze tijd beslissen de stedelingen of ze de 'rekruut' in hun gelederen accepteren. Nieuw aangekomen mensen zullen een huis moeten kiezen en kopen waarin ze zullen wonen, maar het zal ophouden hun eigendom te zijn als ze besluiten te vertrekken.

Er zijn geen auto's in Auroville, maar veel rijden op bromfietsen. Er is hier geen enkel bestuursorgaan - alle belangrijke beslissingen worden genomen door speciale onderzoeksgroepen, die bij algemene stemming worden goedgekeurd.

Onnodig te zeggen dat het leven in deze geweldige stad zeker niet eenvoudig is, maar tegelijkertijd behoorlijk divers. De lokale bevolking heeft absoluut geen communicatiebarrières: ze zijn erg open en ongelooflijk kalm, en ze zijn er allemaal zeker van dat ze deelnemen aan een experiment dat de hele mensheid ten goede zal komen.