Cheetahs: waarom de meest succesvolle jagers ter wereld hun prooi geven aan luie buren zonder ruzie

Cheeta's zijn de snelste roofdieren, niet alleen in de kattenfamilie, maar ook in de hele dierenwereld van sushi. Ze zijn slim en gracieus en hun jagertalent is zo perfect dat het slachtoffer bijna geen kans heeft: 9 van de 10 aanvallen eindigen in een cheetahoverwinning. Ondanks deze superioriteit hebben ze een zwakte die concurrenten gebruiken. Laten we dit prachtige dier dus beter leren kennen.

Cheetahs zijn de snelste landroofdieren op de planeet. In slechts enkele seconden kunnen ze snelheden tot 120 km / u bereiken en hun productie in dit tempo over een vrij grote afstand, tot 400 meter, voortzetten. Het is alsof ze zijn gemaakt voor hardlopen en snelheid: zeer ontwikkelde spieren, een klein hoofd, intrekbare klauwen voor betere tractie, een dunne lichaamsbouw en geen druppel onderhuids vet, dat sommige andere soorten katten zich kunnen veroorloven. Naast ongelooflijke snelheid hebben cheeta's een enorme wendbaarheid, die wordt geassocieerd met structurele kenmerken van het lichaam. Het blijkt dat cheeta's, zoals alle katten, geen sleutelbeenderen hebben, die de ontwikkeling van supernormale vermogens bij het rennen hebben beïnvloed. Bovendien hebben ze een vrij zware en lange staart, waarmee ze tijdens het hardlopen kunnen manoeuvreren en geen snelheid verliezen in bochten.

Maar zo'n geweldige snelheid en jachttalent waren niet tevergeefs voor de cheetah: je moet voor alles betalen. Het feit is dat de cheetah een speciaal hart heeft. Tijdens een snelle achtervolging kan het de verhoogde belasting niet aan en stijgt de lichaamstemperatuur van 37ºС naar 41ºС. Als gevolg hiervan treedt er een toestand van verhoogde vermoeidheid op, die wordt gebruikt door sluwe concurrenten. Nadat de prooi is gevangen, moet de cheeta rusten, hij kan de prooi niet verdedigen. Het resultaat is dat de cheetah niet alleen zichzelf voedt, maar ook leeuwen, hyena's, evenals enkele andere luie buren die niet vies zijn van het eten van iemand anders. Cheetahs zijn ongelooflijk succesvolle jagers die geen enkele kat kan evenaren. Leeuwen en tijgers, poema's en luipaarden - ze hebben allemaal een veel lager percentage succesvolle jachtresultaten.

Het is opmerkelijk dat de cheetah-welpen een ongewone donzige witte jas op hun rug hebben. Onderzoekers geloven dat dit een soort vermomming is. Cheeta's regelen tenslotte geen hol en verstoppen zich niet in schuilplaatsen, ze leven in open ruimtes. Daarom worden jonge dieren alleen beschermd tegen vraatzuchtige vogels en bloeddorstige buren door hoog gras of een uitgestrekte struik. En in deze outfit met een witte donzige streep op de rug, zijn ze minder opvallend voor roofvogels.

Een ander kenmerk van cheeta's is dat hun verbluffende jachtsuccessen helemaal geen aangeboren vaardigheden zijn. De structuur van het lichaam - ja, maar het talent van de jager wordt door zijn moeder ingeprent door langdurige training. Cheeta's die zonder moeder zijn gekweekt, kunnen niet zelfstandig jagen. Ze kunnen een klein slachtoffer achtervolgen, maar succes is nogal twijfelachtig.

Interessant is dat cheeta's gemakkelijk worden getemd en in hun gedrag en karakter eerder op honden lijken dan katten, ze zijn zelfs vatbaar voor sommige ziekten die kenmerkend zijn voor honden. Vroeger hielden de nobele heersers uit het Oosten en Afrika honderden en zelfs duizenden getemde cheeta's die werden gebruikt om te jagen.

En in Namibië, nabij de stad Ochivarongo, is er een kwekerij genaamd het Cheetah Conservation Fund, waar deze prachtige dieren niet worden gehouden om te jagen. Hier zijn de cheeta's, die om de een of andere reden niet in het wild konden leven. Ideale omstandigheden worden voor hen in de kinderkamer gecreëerd, en het ruime grondgebied stelt hen in staat om zich vrij en op hun gemak te voelen. Het Cheetah Conservation Fund trekt jaarlijks duizenden toeristen aan, en iedereen die in Namibië reist, zal zeker langs de cheetah's komen.