20 illegale foto's van Noord-Korea die de overheid wil verbergen

Fotograaf Eric Luffforth is een van de weinige gelukkigen die de kans krijgen om te zien wat Noord-Korea eigenlijk is. "Sinds 2008 ben ik zes keer in Noord-Korea geweest, - zegt hij. "Dankzij de digitale geheugenkaarten heb ik foto's kunnen opslaan die ik niet mocht nemen of die ik moest verwijderen."

Lufforg was niet geïnteresseerd in zorgvuldig georganiseerde en geplande toeristische reizen naar dit mysterieuze land, dat hem alleen zou laten zien wat iedereen kan zien. Hij wilde verder gaan en de interne visie van de staat en mensen vangen die niet onder de volledige controle van het regime staan. "Ze behandelden me als elke andere toerist, - zegt Eric. - Ik mocht geen politieagenten, het leger, etc. fotograferen Maar met een goede zoom in de camera en zittend op de achterbank van de bus, kon ik zoveel fotograferen. " Hij nam duizenden foto's van burgers en overheidsfunctionarissen die bij dagelijkse zaken betrokken waren.

Nadat Lufforg in 2012 thuiskwam van zijn zesde reis naar Noord-Korea, ontdekte zijn regering dat hij in het geheim online foto's maakte. Ze vroegen om de foto's te verwijderen. "Ik weigerde omdat ik alle aspecten van het leven in Noord-Korea liet zien, zowel goed als slecht. Net zoals ik doe met elk land dat ik bezoek. Ik weigerde een uitzondering te maken voor Noord-Korea, en zij vonden het niet leuk." Al snel verbood het regime Luffford opnieuw de staatsgrens over te steken.

"Tijdens familiediners op het platteland kon ik uren met de lokale bevolking praten. Ze vertelden me zoveel over hoe ze leven, wat ze dromen, enz. Het belangrijkste is om te weten dat de Noord-Koreanen aardige mensen zijn, ze zijn erg nieuwsgierig zijn erg gul voor de gasten, hoewel de meesten niets hebben. "

Een vrouw staat temidden van een menigte soldaten. Deze foto kon niet worden genomen omdat ambtenaren het leger niet mochten verwijderen.

Wanneer u een familie bezoekt, maken gidsen graag foto's die de wereld laten zien dat kinderen hier computers hebben. Maar wanneer ze zien dat er geen elektriciteit is, worden ze gevraagd om deze foto's van u te verwijderen.

Soldaten helpen vaak op lokale boerderijen.

Dit soort afbeeldingen verschijnen vaak in het Westen. Hun onderschriften zeggen vaak dat Noord-Koreanen gras eten in parken. Gidsen worden furieus als je het fotografeert.

Een zeldzaam voorbeeld van een ongedisciplineerd kind in Noord-Korea. De bus reed over een kleine weg in Samiyan en dit kind stond precies in het midden van de weg.

Kleding is erg belangrijk in Noord-Korea. In de stad ontmoet je nooit iemand die slecht gekleed is. Op die dag dansten studenten in het park. Toen ik vroeg om ze te fotograferen, vroeg het meisje de man zijn shirt recht te trekken.

Nu verschijnen er steeds meer auto's in Pyongyang, maar de boeren hebben nog geen tijd gehad om eraan te wennen. Kinderen spelen in het midden van de hoofdstraten, zoals voorheen, toen hier geen auto's waren om elkaar te ontmoeten.

Pyongyang Metro is de diepste ter wereld, want het is ook een parttime bomenschuilplaats. Iemand zag me deze foto's nemen en zei dat ik ze moest verwijderen omdat ze een tunnel tonen.

Misschien wel het grappigste verbod dat ik ben tegengekomen. De officiële kunstenaar werkte aan een nieuwe muurschildering in Chilbo. Ik nam een ​​foto en iedereen begon tegen me te schreeuwen. U kunt geen foto's maken, omdat de tekening nog niet is voltooid.

Het maken van foto's van ondervoeding is verboden.

Wanneer je Kaesong (een hotelcomplex bestaande uit oude huizen) probeert te verlaten, vragen de gidsen zich af waarom je moet uitgaan. Ze zeggen dat de buitenkant hetzelfde is als hier. Maar dat is niet waar.

Het is verboden rustende soldaten te fotograferen.

Op een klein meertje op weg naar Wonsan. De visser gebruikt de band als een boot.

Toeristen worden vaak naar het pionierskamp van Wonsan gebracht om te laten zien hoe kinderen uit het hele land plezier hebben. Maar sommige kinderen komen uit dorpen en zijn bang om roltrappen te gebruiken, omdat ze ze nog nooit eerder hebben gezien.

Wanneer u het dolfinarium in Pyongyang bezoekt, kunt u dieren fotograferen, maar geen soldaten, die 99% van de menigte uitmaken.

Wachtrijen zijn een nationale sport van Noord-Koreanen.

Een ambtenaar zit op een bank in een christelijke kerk. Ambtenaren mogen niet in een slecht daglicht worden geplaatst.

Bezoek aan het landhuis. De huizen en families waarin toeristen worden toegelaten, worden zorgvuldig gekozen door de overheid. Maar soms geeft zo'n detail als een badkamer, gebruikt als een tank, aan dat het land moeilijke tijden heeft.

De soldaat slaapt in het veld.

Noord-Koreaanse ambtenaren haten het wanneer bezoekers vergelijkbare foto's maken. Zelfs toen ik uitlegde dat armoede over de hele wereld bestaat en ook in mijn eigen land, verbieden ze me nog steeds om de armen te fotograferen.