Afstammelingen van het Russische rijk: hoeveel Russen blijven er in Alaska

Dit jaar markeert precies 150 jaar sinds het moment waarop het grondgebied van Alaska onder de jurisdictie van de Verenigde Staten passeerde. Nadat het Russische rijk zijn Amerikaanse bezittingen had verkocht, verlieten de meeste inwoners Alaska. Maar er waren mensen die besloten te blijven: Russische oudgedienden, vertegenwoordigers van inheemse volkeren en hun nakomelingen uit gemengde huwelijken. Voor hen was Alaska een huis dat ze niet wilden verlaten, en hun nakomelingen wonen hier nog steeds.

De Russische taal is al lang een van de factoren voor zelfidentificatie van de lokale bevolking. In het begin werden hier zelfs kranten in het Russisch gepubliceerd en de regering van het Russische rijk ondersteunde de orthodoxe gemeenschap financieel. De scholen bleven Russisch onderwijzen en tot 1884 voelden de plaatselijke bewoners geen significante veranderingen. Maar toen veranderde alles. De Amerikaanse regering begon een streng nationalistisch beleid te voeren gericht op het uitroeien van de Russische taal, en inderdaad alle andere talen van de inheemse bevolking in Alaska. Er werden verboden ingevoerd voor het gebruik van de Russische taal op scholen, en tegen 1912 waren alle onderwijsinstellingen waar ze in het Russisch en het Aleutiaans onderwezen, gesloten.

Maar de Russische taal bestond nog steeds op het grondgebied van Alaska, en tot het midden van de 20e eeuw kon je Russische spraak horen in de straten van sommige nederzettingen en in de familiekring. Het werd meestal gesproken door ouderen. De situatie veranderde met de komst van nieuwe Russische immigranten in de jaren zestig. Vreemd genoeg vormden de Oude Gelovigen de basis van Russisch sprekende migranten. Nadat ze het Russische rijk aan het begin van de 20e eeuw hadden verlaten, vestigden ze zich eerst in China, op het grondgebied van Manchuria, waarna ze werden gedwongen naar de landen van Zuid-Amerika te verhuizen en van daaruit bracht het lot hen naar Alaska. Het lijkt erop dat ze hier eindelijk hun thuis hebben gevonden.

Het aantal Russisch sprekende migranten nam ook toe na de val van de USSR. Velen van hen sloten zich aan bij de Russisch sprekende gemeenschap in Alaska, terwijl anderen verdwenen in de Amerikaanse wereld. Desondanks zijn er volgens deskundigen vandaag ongeveer 10.000 mensen die zich in zekere mate Russisch voelen.

Wat betreft de Russische taal zelf, deze wordt in Alaska vertegenwoordigd door verschillende opties, afhankelijk van wanneer zijn moedertaalsprekers in de staat aankwamen. Allereerst is het de Oud-Russische taal die wordt gesproken door de eerste Russische kolonisten die hier in de 18e eeuw kwamen. Het is niet veel anders dan de taalvariant van die tijd, maar vandaag wordt het alleen gesproken door oudere mensen op sommige plaatsen in Alaska, en het zal snel verdwijnen.

De tweede variëteit van de Russische taal is de taal van de Oude Gelovigen. Het lijkt meer op het moderne Russisch en lijkt op de vorm van een taal die in het begin van de 20e eeuw wijdverbreid was in het Russische rijk. Het wordt gesproken in de families van oude gelovigen en wordt ook onderwezen op oude gelovige scholen, waarvan er drie in Alaska zijn. Het is interessant dat op deze scholen de oud-Slavische taal van de oude gelovigen de belangrijkste taal is waarin kinderen worden onderwezen, en alleen vanaf de derde graad is de studie van het Engels. Tegenwoordig zijn er in Alaska verschillende nederzettingen waar alleen Russische oude gelovigen wonen. Dit is Nikolajevsk met een bevolking van 300 mensen, Ninilchik (200 mensen) en anderen. Meestal houden ze het huishouden schoon en verdienen ze de kost door te vissen, wat een winstgevend bedrijf is in deze delen. Elke familie heeft boten, boten en verschillende auto's.

Welnu, de derde variëteit van de Russische taal is een volledig moderne Russische taal, die wordt gesproken door migranten uit Rusland, Oekraïne, Wit-Rusland en andere post-Sovjetrepublieken.

Interessant is dat sommige inwoners van Alaska twee varianten van de naam hebben: Russisch en een Amerikaan die erop lijkt. Maar de Russische taal is niet alleen te vinden in de namen en achternamen van de inwoners van de meest noordelijke staat, het is bewaard in toponiemen. Dit zijn de geografische namen van nederzettingen, baaien, eilanden, bergtoppen, meren en rivieren.

De afgelopen jaren heeft de Amerikaanse regering het beleid met betrekking tot de niet-Engelstalige bevolking van het land gewijzigd. Er is een groeiende belangstelling voor de Russische cultuur en taal in Alaska, evenals voor de inheemse volkeren van dit gebied. Kunstgroepen verschijnen tijdens het uitvoeren van Russische liedjes en dansen.

Volgens recente gegevens heeft slechts 1,5% van de 700.000 mensen in Alaska Russische wortels. Wat betreft de religieuze overtuiging van de bevolking, Alaska heeft het hoogste orthodoxe percentage in de Verenigde Staten - 13%.

Ondanks de aanzienlijke tijd die is verstreken sinds het moment dat dit gebied deel uitmaakte van het Russische rijk, is er nog veel te herinneren over het Russische verleden. Blijkbaar was het geen toeval dat tijdens de officiële machtsoverdracht in 1867 in het administratiegebouw in Novoarkhangelsk (moderne Sitka), de vlag van het Russisch-Amerikaanse bedrijf vast kwam te zitten en niet lang kon worden verlaagd om te worden vervangen door een Amerikaans.