Hoe ziet Amerikaans Moskou eruit?

Nu wil ik je een ander Moskou laten zien, een dorp in Amerika.

In de VS is het heel normaal om steden met de namen van bestaande steden te noemen. Er zijn tientallen Londen, Parijs en Berlijn in het land: waar emigranten vandaan kwamen, werden dergelijke namen gegeven. Moskou en Petersburg zijn ook vertegenwoordigd in verschillende staten.

Moskou in Pennsylvania kan geen grote nederzetting worden genoemd. Het dorp is dus volgens lokale normen. Ze verborg zich voor grote wegen, het pad hier ligt langs smalle en bochtige wegen door boerderijen.

Het district Moskou werd opgericht in 1908, daarvoor woonden mensen hier alleen, zonder lokaal centrum en zonder administratie. Wel, dat is dorpsdorp.

Je moet niet wachten op architectonische hoogtepunten of op zoek gaan naar een visuele gelijkenis met op zijn minst iets Russisch. Een typisch Amerika met twee verdiepingen, een typisch armoedig binnenland van de staat Pennsylvania.

Moskovieten herinneren zich niet eens waarom hun nederzetting zo heette. Op de site van de lokale overheid staat geschreven: "de oorsprong van de naam is niet helemaal duidelijk." Misschien wonen hier natuurlijk Russophobes, verlegen van hun eigen wortels?
In feite konden ze echt vergeten waarom Moskou was. De naam zelf begon te verschijnen in de jaren 1850, toen werd het officieel. Deze plaats heette vroeger Drinkers Beech, Drinker Oaks. En dit toponiem, in tegenstelling tot Moskou, wordt gedetailleerd beschreven.

Zoals, een zekere Quaker uit Philadelphia, Henry Alkash genaamd, vestigde zich hier, die drie vierkante mijlen land kocht en noten begon te verzamelen van lokale beukenbomen. Ik denk dat hij de beuken zelf heeft gezaagd en er meubels van heeft gemaakt, je kunt niet ver alleen gaan. En om ver te gaan, sneed hij een pad midden in het bos. Op de plaats van dat pad staat nu de hoofdstraat van Moskou, op de plaats van voormalige bomen - huizen.

Pennsylvania in Moskou maakt niet de indruk van een welvarende stad, maar ziet er tegelijkertijd niet uit als een getto. Maar er zijn weinig bedrijven hier, slechts een paar cafés en een benzinestation. Zelfs geen fatsoenlijk diner.

Net als elders in de Amerikaanse provincie, de dominantie van draden - hang jezelf zelfs op!

De bevolking van Moskou groeit. Als er in 2000 1883 inwoners waren, werd het tien jaar later 2026. Hoeveel vandaag zijn onbekend. Als je gelooft dat het US Census Bureau, mannen en vrouwen evenveel leven, is 70% van de inwoners valide, nog eens 11,4% gepensioneerden, de rest kinderen. Niet zo slecht, mee eens?

Volgens de raciale samenstelling - 99% is wit. Eén procent is zes Afrikaanse Amerikanen, negen Aziaten en vijf Métis. Dit zijn ook officiële statistieken. Buiten de VS werden trouwens slechts 18 Moskovieten geboren. Maar thuis spreken 72 mensen geen Engels! Het gemiddelde gezinsinkomen is 60 duizend dollar per jaar.

Er is één postkantoor. Ik wilde een ansichtkaart van Moskou naar Moskou sturen.

Maar de mail was gesloten. Zoals de meeste andere vestigingen, waaronder een brandweerkazerne. Traditioneel werken vrijwilligers als brandweermannen in Amerikaanse dorpen; ze hoeven niet altijd aan de basis te zitten. In geval van nood komen ze binnen twee minuten van het huis naar de site, een paar minuten later rent een grote rode auto naar het telefoontje en snijdt de landelijke stilte af met een luide sirene.

Ik vraag me af wie van de inwoners van Moskou ten minste eenmaal in Rusland is geweest? Ik denk niet veel.

Hoewel de wegen hier vrij typisch zijn voor de Russische provincie. Maar zonder kuilen.

Er is een vrijmetselaarsloge in Moskou. Ze werken openlijk en verbergen zich voor niemand, kom op dinsdagavond.

Toen was het niet dinsdag, maar ik besloot naar het gebouw in het bos te gaan. Controleer voor het geval dat. De doos was gesloten.
Terwijl ze in groot Moskou de straten repareerden en de trottoirs met tegels verbeterden, verloren deze jongens in hun dorp ook niet tevergeefs tijd. Het is een grap, er brak iets door en ze moesten de straat blokkeren.

Dus het is hier best leuk. Gras is getrimd, onkruid is onkruid, waar het nodig is, asfalt ligt waar het niet nodig is, dat is het niet. Ik zei, zeg ik, en ik zal het niet beu worden te herhalen dat verbetering niet altijd veel geld waard is. Een tuinhuisje werd gebouwd vanuit het budget van de stad, onkruid werd gewied, bloemen werden geplant. En in elke sectie doet iedereen hetzelfde, maar alleen.

En dit is een van de grootste verschillen tussen Amerika en Rusland. Met betrekking tot dergelijke 'kleine dingen'.

Gemeentelijk gebouw, lokaal bestuur. Geen hekken, kom binnen. Er is een oprit voor rolstoelen.

Grootvaders vochten.

Hier is het politiebureau hoogstwaarschijnlijk één kamer. En één auto, zelfs één zonder knipperlicht. Niet langer nodig, indien nodig, zullen de jongens van het districtskantoor van de sheriff komen.

Ik keek naar binnen. Vijf mensen zaten in een kleine kamer en spraken over iets. Waarschijnlijk vindt een bijeenkomst van lokale activisten, of misschien de gemeenteraad zelf, plaats. Ik besloot ze niet te storen, hoewel ik Muscovites echt wilde ontmoeten. De tijd ging in de avond, vermoeidheid stapelde zich op over een lange dag.

Prikbord. Strikt karikaturale politieagenten herinneren u eraan om altijd uw veiligheidsgordel om te doen en u mag niet rijden tijdens het rijden. Blijkbaar overtreden Moskovieten, overtreden ...

Tegen het eeuwfeest van Moskou (2008) werd een nieuw park geopend met een basketbalveld en een groot grasveld. Ja, niet Zaryadye, maar hoe rijk ze zijn ...