Dialoog met de natuur: Hundertwasser biomorf huis in Wenen

Conservatieve inwoners van Wenen beschouwen dit huis als een smakeloze avant-garde kitsch, terwijl anderen integendeel de genialiteit en moed van de architect Hundertwasser bewonderen, die onder de klassieke woongebouwen hun ideeën over milieuvriendelijkheid en het onvervreemdbare mensenrecht op individualiteit, afwijzing van opgelegde normen en vrijheid van meningsuiting belichaamde.

Een veelkleurig huis begroeid met bomen met kolommen en ramen van verschillende grootte op verschillende hoogten binnen één verdieping wordt gezien als een absoluut vreemd element in een rustige wijk III van de hoofdstad van Oostenrijk. Hoe konden de stadsautoriteiten toestemming geven aan de innovatieve architect, wiens principes tot op de dag van vandaag niet algemeen zijn toegepast en toegepast bij de bouw en het creëren van een comfortabele leefomgeving die voldoet aan de behoeften van een individuele persoon? Het biomorfe huis van Hundertwasser kan zelfs geen traditionele eco-constructie worden genoemd, waar in plaats van een paar appartementen besloten om open terrassen met tuinen te organiseren en zonnepanelen op het dak werden geïnstalleerd om elektriciteit te besparen. Zijn authentieke visie op de interactie van mens en natuur in de stedelijke omgeving wordt vaak de "biotech" -stijl genoemd, gekenmerkt door de belichaming van natuurlijke vormen in een aanvankelijk hoekige en rationele architectuur, maar de Oostenrijker zag er veel dieper uit.

"Allereerst is het nodig om een hele reeks regels achter te laten. Deze regels, wetten en voorschriften, die op andere momenten in verschillende omstandigheden zijn gecreëerd ten behoeve en voor de bescherming van mensen, zijn nu gericht in het licht van nieuwe eisen en beperkingen tegen het milieu en de mens. Zonder het milieu, geschikt voor de behoeften van de mens, en zonder harmonie met de natuur, is ons bestaan eenvoudigweg onmogelijk. Vreedzame interactie met de natuur zou in de nabije toekomst moeten beginnen, voordat het te laat is. Met autoritaire controle en zelfdiscipline kan het enige tijd werken. min of meer eten hoe het kan eindigen, maar dan zullen lichaam en ziel protesteren, en we zullen niet ontdekken waarom. Dit huis is gemaakt om te dienen als de eerste poging tot dialoog met de natuur, een dialoog waarin wij en de natuur gelijkwaardige partners zijn; één kant niet houdt de leiding over de seconde. "

Friedensreich Hundertwasser (echte naam Friedrich Stowasser), zoon van een Oostenrijkse en joodse vrouw, werd in 1928 in Wenen geboren en begon zijn carrière als schilder. Sinds de jaren 1950 is hij echter gefascineerd door architectuur, wat heeft geresulteerd in verschillende openbaar gelezen en gepubliceerde essays en manifesten, waaronder het ritselende "Moldy Manifesto Against Rationalism in Architecture". In 1972 presenteerde Hundertwasser in het tv-programma "Make a Wish" zijn modellen voor laagbouw met externe terrassen.

Foto: hundertwasser-haus.info

Eind 1977 stelde de Oostenrijkse bondskanselier in een brief aan de burgemeester van Wenen, Leopold Gratz, voor om Hundertwasser zijn ideeën op het gebied van architectuur te laten realiseren en hem een woongebouw te laten ontwerpen en bouwen. De ontwikkeling van het concept duurde enkele jaren, en omdat Hundertwasser geen gecertificeerde architect was, wendde hij zich tot de gemeente met een verzoek om een professional te vinden die geïnteresseerd zou zijn in het overbrengen van zijn schetsideeën naar het formaat van tekeningen en technische documentatie. De autoriteiten van Wenen trokken Joseph Kravina aan, later werd hij vervangen door Peter Pelikan, wat resulteerde in een lange samenwerking bij volgende projecten.

Foto: Friedensreich Hundertwasser en burgemeester van Wenen Leopold Gratz bij de presentatie van het modelhuis (hundertwasser-haus.info)

"De buitenmuren van moderne gebouwen zijn de muren van onze gevangenissen, ze zijn gezichtsloos, emotieloos, agressief, harteloos, koud en leeg tot verveling. Dit zijn de kenmerken van gevangenismuren die de menselijke vrijheid onderdrukken, die de bewoners van concentratiekampen verdrongen ... Architecten bouwen nu gevangeniscellen waar menselijke soul Vandaag zijn we getuige van de triomf van rationele technologie en tegelijkertijd worden we geconfronteerd met een lege leegte: esthetische leegte, woestijn van uniformiteit, dodelijke steriliteit en reativnaya impotentie".

Elk "huis in het huis", dat wil zeggen individuele appartementen, aan de gevel heeft zijn eigen kleur, gemaakt met behulp van gekleurd gips. Donkergrijze randen worden zoveel mogelijk vervaagd en gladgemaakt, waardoor u een vloeiende overgang kunt bereiken en rechte lijnen kunt verlaten. In zijn manifesten introduceerde Hundertwasser, naast het concept van "boomverplichting", de term "window right". Niet alleen dat, volgens het project, de ramen zich op verschillende hoogtes bevonden en verschillende stijlen en maten hadden, tot op de dag van vandaag mogen huurders zich naar keuze uit het raam uitstrekken en de gevel versieren. Stel je voor dat dit mogelijk is in ons land, waar zelfs de veldslagen zich ontvouwen voor de kleur van dubbele beglazing op niet-historische gebouwen?

"Een man in een gehuurd appartement moet uit het raam kunnen leunen en het metselwerk zo ver mogelijk kunnen schrapen. Hij moet een lange borstel kunnen nemen en iets op de gevel kunnen schilderen, zodat het van verre vanaf de straat kan worden gezien. Zodat voorbijgangers begrijpen dat buiten het raam een gewoon persoon, en anders dan zijn gevangene, tot slaaf gemaakte en gestandaardiseerde buren. "

"Sommige mensen zeggen dat huizen uit muren bestaan. Ik zou zeggen dat huizen uit ramen bestaan. Wanneer verschillende gebouwen achter elkaar op straat staan, wanneer iedereen een andere stijl van ramen heeft, dat wil zeggen dat ze tot verschillende rassen behoren, bijvoorbeeld een huis in Art Nouveau-stijl met Art Nouveau-ramen grenst aan het moderne gebouw en de onopvallende vierkante ramen, en dan is er een barok huis met barokke ramen, het maakt niet uit voor iedereen, en als alle drie soorten ramen op één gebouw te zien zijn ? Dit zou worden beschouwd als een schending van de raciale verdeling van vensters. Waarom? Elk venster heeft zijn eigen recht op leven. Het herhalen van identieke vensters, de een na de ander in een rij en boven elkaar, zoals in een rooster, is een kenmerk van concentratiekampen. Ramen met een duidelijke positie en orde zijn triest, en ze willen graag dansen. "

Als je echter goed kijkt, gebruikt niemand radicaal deze vrijheid. Bij de ramen ziet u geen inscripties, graffiti of zelfgemaakte bas-reliëfs. Volledige vrijheid werd ook gegeven met betrekking tot het interieur. Helaas kan men het huis niet binnenkomen of zelfs het ontwerp van de portieken waarderen. Misschien is er iets veranderd sinds het einde van de bouw, in februari 1986, maar aanvankelijk werden de mozaïeken op de muren, trappen en gangen en zelfs in de appartementen tegels in de keukens en badkamers willekeurig gelegd, niet aan de gaasstructuur.

"Analyse van de nieuwe architecturale trends in de bouw van satellietsteden en nieuwe administratieve gebouwen, banken, ziekenhuizen en scholen, wil ik zeggen dat het uitlijnen van vensters op één lijn ondraaglijk is. Alle mensen zijn totaal verschillend en worden beschermd tegen opgelegde standaardisatie op een passieve of actieve manier, afhankelijk van hun constitutie. Ofwel door alcohol of drugsverslaving, vluchten uit de stad, obsessie met schoonmaken en netheid, afhankelijkheid van televisie, onverklaarbare klachten over lichamelijke conditie, allergieën, depressie of zelfs proberen moord, of op alternatieve manieren - agressie, vandalisme en misdaad. "

Hundertwasser promootte actief het idee om een huis als een integraal onderdeel van een persoon te beschouwen, en dit te vergelijken met een derde huidlaag. Moe van opgelegde mode en trends, kan een persoon in de moderne samenleving op elk moment gemakkelijk zijn haar veranderen, een tatoeage krijgen, nieuwe kleding kopen en zijn humeurstijl veranderen. Een persoon kan het vastgelopen behang en een geliefde bank beu worden en een grote revisie beginnen. De gemiddelde leek kan zich echter zelden veroorloven om van een mierenhoop naar een voorstedelijk herenhuis te verhuizen, gebouwd op een individueel ontworpen project.
"Een persoon heeft drie lagen huid: zijn eigen, zijn kleding en zijn huis. Alle drie lagen moeten regenereren, groeien en veranderen. Wanneer de derde laag, dat wil zeggen de buitenmuur van het huis, niet verandert en niet groeit zoals de eerste laag, deze laag afsterven. "

Welk percentage mensen identificeert zich op de een of andere manier met hun huis, is er trots op dat hij hier woont? In St. Petersburg bijvoorbeeld, heeft misschien alleen een bewoner van voormalige flatgebouwen, waar oude open haarden, stucwerklijsten, glas-in-loodramen en kariatiden die zich opstapelen, dergelijke gevoelens ervaren. Maar niet de bewoners van slaapvertrekken met typische gebouwen.

"Van fundamenteel belang is het individuele organische ontwerp van de buitenmuur van het gebouw voor elk appartement, zodat de eigenaar zich identificeert met zijn huis dat al buiten is. Mijn exterieurontwerp van het appartement dat niet voldoet aan de algemene normen wordt niet beschermd tegen veranderingen zoals historische monumenten, maar het moet worden beschouwd als een voorbode" raamvrijheid "van elk individu."

"Als, bijvoorbeeld, verticale druppels van de regen of roeststrepen, of zelfs vuile plekken de gevel verlevendigen of er een soort vorm op creëren, zijn al dergelijke verbeteringen welkom. Veel daklozen sliepen in het huis, anonieme" kunstenaars "krabden en bevlonden de muren met vuil. Sporen van dergelijke illegale acties hebben het recht om te blijven, evenals nesten van zwaluwen en andere vogels, bomen en gras groeien op die plaatsen waar het oorspronkelijk niet was gepland. Handafdrukken van metselaars op nat gips moeten worden achtergelaten, net als elk ander decor iemand had ooit een paar leuke details achtergelaten op de gevel van het huis of erin. "

Nadat het huis was verhuurd, mochten bewoners zich niet direct vestigen, zodat ze de natuurlijke groei van planten en struiken op georganiseerde terrassen niet zouden verstoren. Het hele jaar door werden bomen, struiken, gras en het huis één. Om 14 grote terrassen en veel kleine tuinen te creëren, was het noodzakelijk om 900 ton land te verhogen tot een gebouw met een heuvelachtig aantal verdiepingen. Hundertwasser geloofde dat het huis vanuit vogelperspectief onzichtbaar moest blijven onder de kronen van bomen.

"De hangende tuinen van Babylon, Babylon, waren waarschijnlijk terrassen met groene ruimtes. Terrassen, niet verborgen in de achtertuin, maar met uitzicht op de straten - een geschenk voor alle mensen, niet alleen voor degenen die achter hun beschermende laag leven, maar ook voor degenen die externe terrassen wissen de verticale agressiviteit van gebouwen, verminderen straatlawaai, omdat de echo zich niet langer verspreidt tussen de rijen gebouwen. Als bomen op de terrassen groeien, lijkt het huis op een natuurlijke heuvel waarop mensen leven. Loop rond de stad met open terrassen aan de gevels van gebouwen kunnen goed worden vergeleken met ronddwalen in een groene vallei. "

Hundertwasser House was na voltooiing van de bouw wijdverspreid in de internationale pers en ontving vele poolrecensies. En vandaag, hoewel sommigen het een groene oase tussen klassieke gemeentelijke gebouwen noemen, aarzelen anderen niet in onflatteuze termen, aangezien het "biokasteel" een vreselijke en walgelijke structuur is die de harmonieuze uitstraling van de wijk schendt. Toch is het gebouw uiterst aantrekkelijk voor toeristen.

Een paar jaar later werd voor hen daarentegen het Hundertwasser-dorp, een klein handels- en tentoonstellingscomplex met bars, cafetaria's en souvenirwinkels, geopend op het terrein van de voormalige autobandenfabriek.

Ga ervan uit hoe de tegels het appartement thuis hebben gedecoreerd, de trap naar het toilet toelaten. Ingang is er betaald, maar de algehele stijl kan worden begrepen vanuit de hal. Vanwege het gebruik van mozaïeken en gebroken tegels wordt Hundertwasser vaak vergeleken met Antonio Gaudi.

Geniaal of gek? Sommige ideeën van Friedensreich Hundertwasser en na 30 jaar zien er utopisch uit. Niet alleen een tuin of plein bij het huis aanleggen, maar bomen ook echt tot uw buren maken. Laat bewoners gevels schilderen. Het is moeilijk voor te stellen dat dergelijke principes ooit wereldwijd zullen worden overgenomen. Het is immers veel goedkoper en eenvoudiger om woonboxgebouwen voor basisprojecten op te richten, om standaardappartementen aan gestandaardiseerde inwoners te verkopen.

"Steriele netheid, het beleid van regulering en nivellering, gedwongen uniformiteit en monocultuur in alle manifestaties brengen niet alleen de dood in alle vormen van leven, maar zijn ook een symptoom van de degradatie van onze beschaving."

De Oostenrijkse rebellenarchitect stopte niet thuis in het III-district van Wenen. Het is de moeite waard om naar de buitenkant van de Spittelau-verbrandingsoven in het noorden van de stad te kijken.