Kumari - de kleine godinnen van Nepal, die op aarde leven onder gewone mensen

Kumari zijn kleine meisjes die door Nepalese hindoes en boeddhisten als echte godinnen worden beschouwd. Elke ochtend zijn ze gekleed in rode kleding en versierd met kostbare sieraden, ze hebben veel speelgoed en een tv, de koning kust hun voeten en gewone mensen dromen ervan ze te zien!

Deze meisjes zijn Kumari-devi, de lichamelijke incarnatie van de godin Taleju Bhavani op aarde.

Taleju Bhavani is de hypostase van de formidabele Kali Durga.

Elk meisje uit de lagere kaste kan een godin worden. Ze moet mooi, gezond zijn, zonder een enkel litteken, wrat of moedervlek. Horoscopen van alle pretenders worden gecontroleerd op compatibiliteit met de koning. De geselecteerde meisjes worden aan de laatste test onderworpen: ze worden 's nachts opgesloten met gehakte geitenhoofden en van tijd tot tijd barsten mensen erin en maken ze bang. De meest gedurfde wordt gekozen door de godin.

Nu worden alle huishoudelijke plichten van haar verwijderd, maar rituele plichten worden opgelegd: elk van haar acties zijn tekenen van plezier of ongenoegen van de godin. Als een meisje huilt, schreeuwt, betekent dit dat er dringend iets moet worden veranderd in het staatsbeleid. Als ze kalm en gelukkig is, gaat alles goed! Natuurlijk, in het belang van de staat, worden eventuele grillen van Kumari onmiddellijk uitgevoerd.

Hier woont ze in zo'n paleis:

Kumari heeft niet het recht om op de slechte grond te lopen, dat wil zeggen, elk land buiten het paleis. Ze nemen haar meerdere keren per jaar uit het paleis, tijdens grote vakanties - op haar handen of in een gouden palanquin.

Iedereen kan de binnenplaats van het huis van de godin betreden en haar vragen uit te kijken. Meestal zijn er altijd veel mensen in de tuin.

Heel vaak piept de godin, omdat ze zich in de paleiskamers verveelt.

Meisjes zien hun ouders zelden, en meestal zijn dit officiële bezoeken.

Er wordt aangenomen dat Kumari enorme spirituele kracht bezit, daarom komen veel bezoekers naar de meisjes die offers brengen: geld, rijstpoeder, bloemen. In plaats daarvan vragen ze om genezing en zegeningen.

Er wordt aangenomen dat Kumari alwetendheid bezit, dus ze hoeven niet te leren. Onlangs komt een leraar echter niettemin naar de kleine godinnen, maar het is hem verboden om iets van het meisje te eisen, hij kan alleen het onderwerp meenemen en interesseren.

In een teken van haar goddelijke alwetendheid, passen Kumari-bedienden een vurig oog op haar gezicht.

Na enig letsel of het begin van de eerste menstruatie, wordt aangenomen dat de geest van de godin uit het meisje kwam, en de zoektocht naar een nieuwe Kumari begint. Er vindt een overdracht van autoriteit plaats. Voormalig Kumari krijgt een groot levenslange pensioen toegekend.

Bij terugkeer in de meisjeswereld wacht een moeilijke aanpassing. Ze moeten de eenvoudigste huishoudelijke vaardigheden leren, de straten bestuderen, proberen op een gelijkwaardige manier met mensen te communiceren - loop gewoon met je voeten! Het autobiografische boek van Rashmila Shakya, de voormalige godin, is gewijd aan aanpassingsmoeilijkheden.

Tot het einde van hun dagen houden voormalige Kumari van rode jurken en reciteren ze geheime mantra's die het land en de mensen beschermen. Ze zijn trots op hun status, zelfs nadat ze deze hebben verloren.

Bekijk de video: De Kumari, Bagmati rivier en lijkverbranding in Nepal (April 2024).