Dezelfde apotheek, straat, lantaarn ...

Dankzij een advertentie die kijkers in het midden van de jaren nul overwon, kent bijna elke inwoner van ons land de hoofdlijnen van twee kwatrijnen van het blok:

Nacht, straat, lantaarn, apotheek,
Betekenisloos en zwak licht.
Leef nog een kwart eeuw
Alles zal zo zijn. Er is geen uitkomst.

Als je sterft, begin je opnieuw,
En alles zal worden herhaald, zo oud:
Nacht, ijzige rimpelingen van het kanaal,
Apotheek, straat, lantaarn.

Maar weinig mensen weten dat er in St. Petersburg echt dezelfde apotheek is, in dezelfde straat, naast dezelfde lamp. Het blijft alleen om hier 's nachts te komen ...

Veel mensen beschouwen ten onrechte een andere apotheek die niet minder belangrijk is voor de dichter. Het was gelegen aan: Dekabristov street, 57, direct grenzend aan het voormalige huis van de auteur. Hij ging er constant heen voor zijn medicijnen, en hij beschreef haar imago in een ander werk, ook gewijd aan de problemen van zelfmoord - "Dance of Death":

Lege straat. Eén vuur in het raam.
Joodse apotheker kreunt in een droom.

En voor de kast met het opschrift Venena,
Economisch buigen van de krakende knieën,

Een skelet gewikkeld in een mantel voor de ogen
Op zoek naar iets, grijnzend met een zwarte mond ...

Gevonden ... Maar onbedoeld rinkelde het aan iets,
En de schedel draaide ... De apotheker gromde,

Opgestaan - en aan de andere kant viel ...
En de gast is ondertussen een gekoesterde bubbel

Twee vrouwen die een mantel van onder een mantel dragen
Op straat, onder een witachtige lamp.

Nu zal de haastige lezer schreeuwen: "Glorie, stop met schrijven over een andere apotheek voor ons! We willen die!" Dus op 1 oktober, na een brandend familiedrama, ging Blok een wandeling maken toen hij het huis verliet, zijn benen droegen hem de andere kant op, niet via de gebruikelijke route, maar naar Mariinsky. Daar, nabij het wereldberoemde theater, redde hij de zeeman die zich had verzameld om te verdrinken, die hij uit het kanaal trok en naar de dichtstbijzijnde apotheek bracht. Tijdgenoten en ooggetuigen zeggen dat dit incident de dichter ertoe bracht zijn werk samen te stellen, en misschien kwamen op dat moment enkele lijnen van de toekomstige hit in hem op.

In die jaren was het een nieuwe apotheek Novo-Mariinskaya, nog steeds ruikend naar hout, gelegen in het huis op nummer zevenentwintig aan de officierskaya-straat (nu de Decembristen), dus werd het de hoofdpersoon van een onsterfelijk werk. Volgens de Russische medische lijst werd het in 1910 geopend en de eigenaar was Yakov Mandelstam, ik voorzie je vraag, maar het is niet als een familielid, maar de "ijzige rimpel van het kanaal" verwijst naar het nabijgelegen kanaal. Meer dan een eeuw is verstreken, de eigenaar van deze apotheek is veranderd, maar het huis blijft, en er is een apotheek in, en om de een of andere reden wil ik schreeuwen met de stem van Kramarov: "Het is daar." Hoewel het meer waar zal zijn: "en hier is hij - een lantaarn!".

Hij heeft gelijk - alweer een lantaarn, een apotheek,
Neva, stilte, graniet ...
Als een monument voor het begin van de eeuw,
Deze man staat daar -
Wanneer hij naar het Pushkin House is,
Afscheid nemen, zwaaide met zijn hand
En nam sterfelijke loomheid
Als onverdiende vrede.