De gastronomische hoofdstad van Maleisië

De fusie van nationaliteiten en culturen kan volledig worden gewaardeerd op het eiland Penang. Culturele communicatie is niet de moeite waard om op een lege maag te doen, dus om te beginnen is het de moeite waard om alle gastronomische rijkdom van Penang te evalueren.

Arabisch en Chinees, Indiaas en Maleis - u kunt gerechten van deze en andere keukens van de volkeren van de wereld proeven in restaurants, cafés en op de nachtmarkten van Penang. Laten we het gaan proeven!

Vreemd genoeg klinkt het, maar op de nachtmarkten van Penang ontmoette ik voornamelijk Chinezen, minder vaak Indiërs en toeristen. Arabieren hebben hun eigen afzonderlijke markt - halal.

Op de bovenste foto zag je twee drankjes die traditioneel zijn in dit deel van Maleisië: gemengde riet- en limoensappen met gezouten pruim (melkachtige kleur), evenals het sap van de vreemde vrucht van een ambarella of mombin (ambula) met een pruim (groene kleur). Ik vond het eerste sap nog leuker, het was op zijn minst zoetig. Het ambarella-sap was zuur.

Uit de serie "Maar ik wist het niet": het blijkt dat nootmuskaat een bot is! In Maleisië eten ze ook de vruchten van nootmuskaat. De vruchten zijn zeer geurig en geurig, rijk aan etherische oliën, dus ze hebben een beetje nodig om een ​​drankje te maken. Vergeet niet te verdunnen met water!

Toen ik naar de vis keek, wilde ik iets vlees.

Ik kon het niet helpen, maar voorbij deze nieuwsgierigheid.

Ik heb veel gehoord, maar nooit eerder geprobeerd.

Ontmoet: kwallenbrochettes! Het is heel eenvoudig om ze te koken: je moet ze letterlijk 5-10 seconden in kokend water laten zakken. Als u de kwal in kokend water vergeet, lost deze eenvoudig op. Het smaakt naar smakeloze gelei; het wordt gegeten met een beet van wasabi.

Terwijl Indiase meisjes bij het ochtendgloren zorgvuldig en liefdevol de beste theebladeren voor u uitkiezen, kiezen Maleise ondernemers zorgvuldig en liefdevol de versste groenten handmatig voor u om een ​​speciaal gerecht te bereiden: assam-laksa.

Voorbereidingen voor laks.

Over het algemeen is Lux een noedelsoep. Bij Penang maken ze vissoep, voegen ze noedels en verse groenten toe.

Assam-laksa onderscheidt zich door het feit dat er naast vis zure fruittamarinde aan wordt toegevoegd, waardoor de soep een karakteristieke zuurheid krijgt.

Hier is in feite het afgewerkte gerecht.

Het is opmerkelijk dat in 2011 assam-lakssoep volgens CNN Go op de lijst van de 50 meest heerlijke gerechten ter wereld stond.
Deze soep leek me te zuur.

Al snel beïnvloedt het sprookje, maar niet snel is het ding gedaan. Terwijl buitenlandse toeristen timide kokosnoten bestelden "om op te warmen", probeerde je nederige bediende, niet zijn maag sparen, het ene na het andere.

Met de woorden "oh, wat zit er in je potten?" Ik rende naar de volgende balie. Super Secret Penang Rojac Saus. Het bevat sojasaus en garnalen. Er is ook een "geheim ingrediënt" (zoals in Coca-Cola) dat ze weigerden te onthullen.

Maar de eigenaar van een klein familiebedrijf bereidde met zijn eigen eeltige handen de rojakschotel met dezelfde naam.

Met de woorden "eet, daragha, van dyusha!" Ik leg het op de tafel.

Vooruitkijkend wil ik opmerken dat ik dit leuk vond. Gastvrouwen, schrijf het rojac-recept op terwijl ik aardig ben: we mengen de groene mango, komkommers, ananas en gebakken brood samen. Top met rojac saus en bestrooi met gemalen pinda's.

Gastronomisch orgasme gegarandeerd!
Er is een heel scala aan smaken: van zuur en zout tot zoetig. Die avond at ik twee porties rojac en ik voelde me niet slecht!

Gedroogde inktvis ligt in stapels op de planken. Opgedragen aan liefhebbers van bier en snacks.

Gedroogde en gedroogde vis is ook aanwezig en is geprobeerd.

Het is interessant dat de gedroogde en gedroogde zeevruchten hier lichtjes op de grill worden gebakken, ik weet niet waarom, maar het was absoluut heerlijk!

Ik had durian als dessert, maar ik at het met beide handen en rende toen lange tijd over de markt en zocht waar ik mijn handen kon wassen, dus er zouden geen foto's van durian zijn.