De pelikanen bezoeken

Eind april had ik een dag om de pelikanen te bezoeken, om hun leven te observeren. De kolonie pelikanen bevindt zich bijna op het glooiende deel van de Damchik-site van het Astrakan-reservaat, in de rietpinnen ...

Op 25 mei ging ik opnieuw op een date met mijn pelikanen. Wat ik zag viel me gewoon op!

De kuikens, die erg klein waren, werden in een maand ongelooflijk grote vogels.

Peuters ochtend slaap:

En 's nachts, om 12 uur, zeilden ze stilletjes en stilletjes naar me toe, liggend in een kleine boot, en begonnen me een beetje te bijten en probeerden aan de tand wat voor soort fruit ik was.

Op dat moment flitste een gedachte - alsof deze jonge pterodactyl niet per ongeluk in de ogen had gekeken.

Ik streelde zachtjes een kuiken bij de nek en toen nog een.

Ze waren verrast maar begrepen niet wat er gebeurde. Meerdere keren heb ik ze kunnen aaien en langzaam "naar de uitgang" duwen ...)

Chuckers ...

En dit is een volwassen pelikaan. Vloog in de buurt.

Kinderen zijn volledig onafhankelijk. Zwem, voed zichzelf.

Hun nestplatform stond onder water vanwege de overstroming en op deze plaats is er alleen een dikke laag riet, waarop ze klimmen om te rusten en te drogen. Ondanks het feit dat het gewicht van de kuikens enigszins inferieur is aan volwassen pelikanen, kan het nest het gewicht van alle negen "baby's" weerstaan.

En in deze kleuterschool onder toezicht van een opvoeder - ongeveer twintig kuikens.

De leraar is zeer attent en streng. Bijna wat er mis is, plukt onmiddellijk de kuikens voor een fout. Het disciplineert hen geweldig. Peuters gedragen zich ruw.