De heropleving van de witte oryx, die volledig werd uitgeroeid in het wild

Slechts 40 jaar geleden was de Arabische oryx afwezig in het wild, en de laatste vertegenwoordigers van deze soort leefden hun leven in dierentuinen en een paar particuliere kinderdagverblijven. Gelukkig waren er enthousiastelingen die deze stand van zaken niet wilden verdragen en een programma begonnen om dieren in het wild te herstellen. De inspanningen van een internationale groep wetenschappers en vrijwilligers waren succesvol en de Arabische Oryx werd een van de weinige diersoorten die eerst door de schuld van mensen verdween en vervolgens dankzij tijdige maatregelen werd hersteld.

Een sneeuwwitte huid die de zon reflecteert, een uniek circulatiesysteem dat de hersenen helpt koelen en een lage behoefte aan water in het lichaam - dit zijn de fysiologische kenmerken waardoor dieren gemakkelijk in woestijnen konden bestaan. Gedurende vele millennia bewoonden Arabische of Witte Oryxen de levenloze regio's van het Arabische schiereiland, evenals het grondgebied van het moderne Syrië, Irak en Israël. Maar hun unieke aanpassingsvermogen aan het hete klimaat hielp hen niet om te ontsnappen aan de belangrijkste vijand van alle dieren op de planeet - de mens. Orixes, samen met andere hoefdieren, zijn al lang een jager voor de lokale bevolking, en met de komst van vuurwapens, begon de bevolking snel te dalen. Tijdgenoten namen in de 19e eeuw een merkbare afname van het aantal witte oryxen waar. In de volgende XX eeuw vonden er geen tastbare veranderingen plaats en het laatste wilde dier werd gedood in 1972.

Sindsdien hebben biologen nagedacht over het herstel van de populatie, en de aanwezigheid van verschillende dieren in gevangenschap heeft hen in staat gesteld te hopen op het succes van het programma. Bovendien begon de houding ten opzichte van de natuur en de wilde bewoners in de landen van het Midden-Oosten te veranderen, daarom werd het programma ondersteund door verschillende staten, op het grondgebied waarvan voorheen witte oryxen leefden. Centra voor het fokken van deze dieren werden opgericht in Saoedi-Arabië, evenals in de Amerikaanse staat Arizona. Gelukkig reproduceerden de oryxen goed in gevangenschap, en na 10 jaar in de woestijnen begon een grootschalig programma voor de herintroductie van dieren. Het eerste land waar Arabische oryxen werden vrijgelaten was Oman. Vervolgens werden de dieren afgeleverd op het grondgebied van Jordanië, Israël, Bahrein, Saoedi-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten, waar ze persoonlijk werden vrijgelaten door de kroonprins Abu Dhabi.

Maar niet alle landen hebben hun verantwoordelijkheid genomen om een nieuwe veilige habitat voor de Oryxen te creëren. Helaas konden ze in Oman niet omgaan met ongecontroleerde stroperij en werd het aanvankelijk toegewezen territorium verschillende keren verkleind. Om deze reden daalde het aantal dieren in dit land tot een kritiek niveau en verloor het reservaat zijn milieutoestand.

Maar over het algemeen kan het programma om de bevolking van Arabische oryxen in het Midden-Oosten te herstellen als zeer succesvol worden beschouwd. Tegenwoordig schatten biologen het aantal wilde populaties bij 1000 dieren die in verschillende landen leven. En het totale aantal van alle vertegenwoordigers van deze soort, inclusief dieren van kwekerijen, nadert vandaag 2.000 individuen. Misschien is de beste situatie in Saoedi-Arabië, waar zich een grote gestage bevolking heeft gevormd. Er zijn ook aanvullende maatregelen gepland om het aantal Arabische oryxen te vergroten.