Bijbels manna uit de hemel: wat is het en wat eet het mee

Ken je de bijbel nog? In het boek Exodus vluchten de Israëlieten uit het leger van de Egyptische farao en zwerven half verhongerd veertig jaar door de woestijn. Een honger in vrijheid verdient de voorkeur boven het leven in boeien. Volgens de tekst stuurde God hen 'manna uit de hemel' toen ze geen voedsel meer hadden. Croup van wit bestrooid uit de lucht.

Manna, voedsel dat door de hemel werd gestuurd om de Israëli's te ondersteunen tijdens hun veertigjarige campagne, heeft lang de geest en verbeelding van wetenschappers gevangen. Velen bestudeerden bijbelverzen voor aanwijzingen. Maar bijbelanalyse voegde alleen mysteries toe. De Bijbel geeft aan dat het manna op warme dagen in de zon smolt. Als het niet snel werd gegeten, begon het te verslechteren, rotten en wormen begonnen erin.

Uit het boek Exodus wordt het beschreven als korianderzaad - wit en smaakt naar wafels met honing. In het boek Numeri wordt de geur van manna vergeleken met de geur van verse olie, en de auteur beschrijft hoe de Israëliërs het in een vijzel duwden, er cake van maakten of er cake van maakten.

Naast het feit dat ze kon worden gegeten, had manna ook bovennatuurlijke krachten. Het reproduceerde spontaan elke ochtend. En op vrijdag, de vooravond van zaterdag, verscheen ze in dubbele cijfers. Zelfs de Heer hield de sabbat!

De verzameling manna uit de hemel. Tintoretto. 1577 jaar

Volgens het Hebreeuwse mystieke verhaal dat bekend staat als de Zohar, had het gebruik van manna een heilige betekenis. Een andere Hebreeuwse tekst, Book of Wisdom, geeft aan dat de smaak van manna op wonderbaarlijke wijze veranderde, afhankelijk van de voorkeuren van de persoon die het at.

We vinden de vermelding van manna uit de hemel niet alleen in het Oude Testament en andere Joodse teksten, maar ook in het Nieuwe Testament. Bijvoorbeeld in het evangelie van Johannes en de openbaring van Johannes de evangelist (Apocalyps). In een preek kort na het voeden van vijfduizend mensen, vergelijkt Jezus het goddelijke manna uit de hemel, het voedende lichaam, met zijn eigen vermogen om de zielen van mensen te voeden.

Een verwijzing naar het manna van de hemel is ook aanwezig in islamitische teksten. In één hadith vergelijkt de profeet Mohammed woestijntruffels met manna uit de hemel.

Mozes en zijn volgelingen waren duidelijk in de war door hun vreemde eten. Het boek Exodus zegt dat ze 'niet wisten wat het was', ze begrepen niet wat ze aten.

De verzameling manna uit de hemel. Anonieme auteur. 1460-1470 gg.

Bijbelvertalers en wetenschappers hebben geen enkele mening over hoe de Israëliërs reageerden toen ze voor het eerst wonderbaarlijk voedsel zagen. In de bijbel van koning Jacob de uitdrukking man he geïnterpreteerd als "dit is manna". Anderen vertalen het als "het is een geschenk." Misschien vroegen de Israëliërs zich gewoon af: "Wat is dit?" De verwarring over wat manna uit de hemel vanaf het begin aanwezig was.

Tamarisk-struiken worden door velen beschouwd als manna uit de hemel.

Wetenschappers brengen veel verschillende ideeën naar voren.

In hun boek, Bible Plants, stellen de botanici Harold en Alma Moldenke dat manna uit de hemel geen specifiek voedsel is, maar verschillende soorten voedsel verenigd door een gemeenschappelijke naam. Ze geloven dat het "manna" ook snelgroeiende algen van de soort omvat Nostoc. Ze bedekte de helft van de woestijn in de Sinaï. Een voldoende hoeveelheid dauw op de grond liet het groeien. Daarnaast nemen wetenschappers in dit concept verschillende soorten korstmossen op (Lecanora affinus, L. esculenta en L. fruticulosa) groeiend in het Midden-Oosten. Planten krimpen en reizen als tumbleweeds in de wind. Nomadische herders gebruikten korstmos om brood te maken. Volgens wetenschappers legt de theorie van lichen uit hoe de Israëli's manna hebben bereid en waarom ze erover spraken dat ze uit de hemel vielen.

Er wordt aangenomen dat het manna-vlokken zijn geïsoleerd uit boomhars

Cambridge historicus R.A. Donkin merkt op dat korstmos soorten L. esculenta Het werd ook in de Arabische wereld gebruikt als medicijn of als supplement bij honingwijn. Lichens als voedsel werden gebruikt door het leger van Alexander de Grote. Ze konden hun hoofd tevreden stellen tijdens een militaire campagne. In de 19e eeuw aten ook Franse troepen die in Algerije waren gestationeerd.

Maar in de theorie van korstmossen is er een groot minpuntje. Het is deze soort korstmos die niet groeit in de Sinaï.

Andere wetenschappers hebben gesuggereerd dat het 'manna uit de hemel' geen algen en korstmossen is, maar een plakkerige afscheiding die op gewone woestijnplanten blijft. Insecten die op de schors van sommige struiken leven, laten een substantie achter die, wanneer verhard, verandert in parel- en zoete smaakballen. In het oosten worden ze zowel voor culinaire als medische doeleinden gebruikt.

Het mysterie van de oorsprong van bijbels voedsel is nog niet opgelost.