12 geweldige foto's van mensen in de straten van India

Deze kinderen wonen met hun ouders bijna op straat, onder een baldakijn vlakbij de weg. Ze hebben nog steeds een erg irritante broer, hij klom altijd in het frame met een vleermuis voor cricket. Misschien wordt hij ooit een sportster en verlaat hij de sloppenwijken. Alle jongens dromen ervan cricketers of Bollywood-acteurs te worden.

In hun vrije tijd van de onteigening van blanke toeristen sneden de jongens verwoed in cricket of vliegeren. Jaipur, klim naar het Tiger Fort. Een groot aantal kinderen begint met vliegeren, ze zijn allemaal in de hemel. Sterke smog over de Indiase steden, lucht vervuild.

Cricket is een nationale sport. Het wordt gespeeld op elke patch die hiervoor min of meer geschikt is. De regels zijn ongeveer hetzelfde als bij honkbal, alleen wordt de bal geslagen met een vleermuis, vergelijkbaar met een old-school wasbord. Cricket is erg populair in de hele regio - India concurreert voortdurend met Pakistan, Bangladesh en Sri Lanka. 'S Avonds kijkt iedereen cricket op tv. In kranten krijgt cricket veel ruimte, er is een apart tv-kanaal gewijd aan deze nuttige en opwindende sport.

Kinderen worden vaak uitgenodigd om met hen te spelen, toen ik ze met een bal achterliet, waren ze erg tevreden. Het is noodzakelijk om met een punt en met alle drugs te gooien, als je ze onder de linkerhand gooit, verwachten ze zo'n truc niet.

Grootvader in de bus Jaipur-Pushkar. Na lange observaties kwam ik tot de conclusie dat het aantal strengen in een tulband afhankelijk is van de leeftijd. Sikh-jongens hebben hele kleine tulbandjassen, een paar beurten en een kleine bobbel aan de bovenkant. Bij mannen van middelbare leeftijd, het gemiddelde aantal lagen. Ze zeggen dat de kleur van de stof ook belangrijk is.

Hoe zijn deze bommen al geworden!

Meisjes verkopen kralen in Varanasi. In India beginnen ze op jonge leeftijd te werken. De meeste mensen die betrokken zijn bij de toeristische sector kennen goed Engels, zelfs kinderen. Ze hebben een goede stimulans om de taal te leren.

Partij verlicht op een van de Ghats in Varanasi. Ze maakten zichzelf zo'n kleine tempel op straat, om hen te benaderen, moeten ze hun schoenen uitdoen. Een man met discrete witte verf op zijn lichaam is een leraar-goeroe. Links van hem rookt een aanhanger in een oranje verband onzelfzuchtig hasj door een pijp. Links kwamen twee Fransen naar voren om over de high te praten.

In Varanasi zijn er personages die zich zo kleurrijk mogelijk kleden, zodat toeristen ze fotograferen en 10 roepies per frame betalen. Als dit lukt, kun je op de omslag van de gids komen. Ze nemen echt alles af, dus bij het voorbereiden van de reis lijkt het erop dat India een land van freaks is en zulke grootvaders zijn er op elke hoek. In feite dragen de meeste mensen gewone kleding: Indiase jeans en jassen met dubieuze inscripties en de meest kleurrijke personages uit Varanasi zijn exportafbeeldingen.

De wereld ziet er niet uit op ansichtkaarten! Hij is beter.

Jaipur Kai mist zijn Gerda. Hij heeft stukjes ijs in een kan. Waarom? Ik heb geen rationele verklaring.

De volgende reïncarnatie van Sergei Zverev.

Jaisalmer. De koper aarzelt om afstand te doen van contant geld om bonen te kopen. Er zijn geen supermarkten en supermarkten; alles wordt op straat verkocht en meestal apart. Iemand verkoopt sigaretten, wat bananen, wat snoep.

Op de Jaisalmer-Jodhpur-trein, op de derde plank in de slaper (lokaal gereserveerde zitplaats, slechts 3 rijen met planken, niet 2). Ik word wakker en heb zulke buren.

Deze foto gaat over liefde. Als ik naar India reisde met mijn geliefde meisje en het uitgemaakte na haar terugkeer, zou ik nu naar deze kaart kijken en zulke doordringende lijnen schrijven:

"Tot voor kort waren jij en ik samen, en zelfs onze fietsen hielden van elkaar. De weg, de hete wind, het Indiase stof - we deelden allemaal in de helft. Nu zit ik in de koude keuken, luisterend naar depressieve hiphop, herinner me andere steden en je ogen "de kleuren van de lucht van juli. Waar ben je nu, op wiens kussen spreidde je gouden haar uit?"

Maar in feite was er geen meisje, ik ging met een denkbeeldige vriend en we huurden fietsen in Khajuraho. 'S Avonds stopten we bij een opgedroogd meer, Roma rookt hasj achter de schermen, ik maak foto's en denk aan postmodernisme.

Een jongen heeft dienst bij een van de tempels in Khajuraho. Wanneer toeristen aankomen, roept hij hen naar de winkel van zijn vader, tegenover. Ook in Kajuraho begroeten de meeste jonge kinderen je met de woorden "schoolpen". Wat ze precies willen, kon geen van hen verklaren.

In India vallen 100-200 mensen je elke dag aan. De helft doet commerciële aanbiedingen of probeert op de een of andere manier te fokken, de helft vraagt ​​gewoon om geld. Het is soms vervelend, maar zolang je in een goed humeur bent, is het alleen maar grappig. Als de stemming slecht is, wil ik mijn hoofd breken met een voorhamer. Raak niet geïrriteerd, molesters zijn een integraal onderdeel van de reis en je hebt er al voor betaald.

De Gouden Tempel in Amritsar is een super coole plek. De Sikhs voor de pelgrims van de Gouden Tempel deden alles gratis. Je hoeft alleen maar naar Amritsar te gaan en dan kun je je nergens zorgen over maken. Gratis bussen halen op vanaf het vliegveld en treinstation. De tempel biedt gratis onderdak en maaltijden. Het aantal bedden is beperkt, de hoeveelheid voedsel niet. We woonden in een hotel en hadden ooit een diner met pelgrims in de tempel. Daar wordt alles op de lopende band gezet, een groot aantal vrijwilligers werkt, iedereen kan er één worden. Een Sikh vertelde me dat hun gratis eetkamer tot honderdduizend mensen per dag kan voeden.

We gingen naar de eetkamer, kregen een groot bord met secties, een kom met water en een lepel. In de grote hal zitten mensen in rijen in rijen op de vloer, op matten. Verdelers rennen door het gangpad, elk met hun eigen pot, en gooien op de vlucht voedsel op borden. Rijst, verschillende soorten groenten met kruiden, brood, alles is best lekker. Als je niet genoeg hebt, geven ze het totdat je zegt dat het genoeg is. Zodra ze gegeten hebben, staat iedereen op en komt de volgende dienst de hal binnen. Je overhandigt de afwas aan de gootsteen. Ik geloof dat je in Amritsar zeker naar deze eetkamer moet gaan, dit is een echte penetratie in het echte leven van mensen, en geen commerciële toeristische glans.

Terwijl sommigen lang over de constructie van het communisme spraken, namen anderen dit project eenvoudigweg in één stad over. Wie betaalt dit allemaal? Gelovigen in de Gouden Tempel doneren een enorme hoeveelheid geld, ik zag hoe de bewakers 7 grote metalen dozen met contant geld uit de tempel haalden, ik denk dat ze ze vaak dragen. Ik zal meer over Amritsar praten in een apart bericht.

In Amritsar.

Mode grootvader in Golden Temple, Amritsar. Hij heeft een Sikh-logo op zijn tulband en een dolk aan zijn riem. Een tulband en een dolk zijn onmisbare componenten voor het uitrusten van een echte Sikh.

Jaisalmer. Gelegen onder een baldakijn, een grote keuken. Ze bereiden iets op industriële schaal voor.

In Jaipur. Er zijn maar weinig mannen met een bril, omdat lezen niet hoog in het vaandel staat en er geen computers zijn. Toegegeven, toen we verschillende keren in dure treinlessen reisden, was het publiek compleet anders: ze lazen de pers in het Engels, velen hadden Blackberry, Nokia-smartphones, laptops en ze besteedden geen aandacht aan ons, net als in Europa. Maar er zijn maar weinig van zulke mensen.

Riet maken in Pushkar. We benaderden het proces. Indiase familie koopt vers sap voor dochter.

- hoeveel? - Ik vraag het de verkoper.

- 20 roepies.

Ik kijk, de lokale glimlach glimlacht sluw. Ik voel de vangst, India leert altijd alert te zijn. Een eerlijk meisje drinkt fris en zegt:

- Eén glas kost 10 roepies.

De vader van het meisje toont haar met een gebaar om te zwijgen en knipoogt graag met de verkoper.

De jongen in Delhi. Ik weet niet hoe ik moet beschrijven wat er rondom gebeurde. Ik zal later een selectie maken met de donkerste foto's uit India - geen Taj Mahal, alleen de waarheid. Je ziet alles daar, alleen foto's kunnen dit niet volledig overbrengen.