Salar de Atacama: hoe lithium wordt gewonnen voor batterijen in de woestijn

Op satellietbeelden van een van de Atakami-districten zijn duidelijke rechthoekige figuren te zien die schitteren en glinsteren met verschillende tinten blauw en geel. Dit is de Salar de Atacama-afzetting en zijn verdampingsvijvers, waar lithium wordt gedolven - een waardevol metaal dat nodig is voor de productie van batterijen.

De moderne wereld kan niet worden gedacht zonder smartphones of laptops, waarin elk altijd een batterij zit. In de overgrote meerderheid van de gevallen is dit een lithium-ionbatterij, wat zonder lithium niet mogelijk is. Een van 's werelds rijkste afzettingen van dit vrij zeldzame metaal bevindt zich in het noorden van Chili, op het grondgebied van de indrukwekkende kwelder Salar de Atacama.

Het ligt in de Andes, op een hoogte van meer dan 2000 meter in de Atacama-woestijn. Deze gootloze vallei trekt reizigers van over de hele wereld. Mensen komen hier om te genieten van prachtige zonsondergangen, de harde toppen van de Andes te zien en de flamingo's te vangen die naar deze delen vliegen. Maar weinig toeristen beseffen dat in deze verlaten vallei, vlak onder hun voeten, een van de grootste lithiumafzettingen ter wereld is.

Volgens deskundigen bevat het bijna 30% van alle wereldwijde metaalreserves. Momenteel wordt de Boliviaanse solonchak Uyuni erkend als de wereldleider in lithiumreserves, maar er is hier nog geen commerciële mijnbouw. Om deze reden is het Salar de Atacama dat kan worden beschouwd als een strategisch belangrijke aanbetaling voor de hele batterij-industrie.

Lithium in de Chileense vallei maakt deel uit van verschillende zouten die worden opgelost in water met een ondergrondse horizon. Water wordt naar de oppervlakte gepompt en in reservoirs gegoten, en dan helpen de brandende zon en de afwezigheid van regen lithium mijnwerkers bij hun harde werk. Water verdampt geleidelijk en lithiumzouten en andere waardevolle componenten blijven achter. Vanwege het feit dat de tanks op verschillende tijdstippen worden gevuld en hun chemische samenstelling enigszins kan variëren, heeft elke tank zijn eigen kleur "pekel". Het lijkt misschien dat dit een onproductieve en ietwat primitieve methode is voor het produceren van lithiumzouten, maar dat is het in feite niet. Een aanbetaling in de Atacama-woestijn biedt Chili een plaats in de top drie van landen voor de winning van dit metaal, ondanks het feit dat de technologie van zoutwinning niet veel verschilt van die waarmee de oude Inca's tafelzout verkregen uit een waterige oplossing.