Centralia: Amerikaanse spookstad die al meer dan 50 jaar kolen verbrandt

De wegen naar deze stad zijn geblokkeerd, overal zijn waarschuwingsborden en de lucht ruikt naar rook en gas. Bijna alle inwoners verlieten Centralia, en zelfs de US Postal Service beroofde deze plaats van de index en levert hier geen correspondentie. En allemaal omdat steenkool al tientallen jaren onder de stad brandt, kan niemand het blussen.

De geschiedenis van de stad Centralia, gelegen in de staat Pennsylvania, is in veel opzichten vergelijkbaar met tientallen andere nederzettingen waarvan de inwoners bezig waren met mijnbouw. De stad werd gesticht in het midden van de XIX eeuw na de ontdekking van de afzetting van deze fossiele brandstof, en de meeste inwoners werkten in mijnen die zich zowel in de stad zelf als in de omgeving bevinden. Ondanks het feit dat de bevolking van Centralia, zelfs tijdens perioden van voorspoed, niet meer dan 2.000 mensen bedroeg, had deze mijnstad alles voor een comfortabel en rustig leven. Verschillende winkels, scholen werkten hier, hadden hun eigen theaters, kerken en een spoorweg functioneerde. Maar alles veranderde na één belachelijk incident.

In 1962 werden kolenlagen gevonden aan de rand van de stad. De meesten geven de schuld aan de brandweerlieden die de afvalinzameling deden op de stortplaats van de stad. De afvalopslagplaats bevond zich in een open put van een gebruikte kolenmijn. Brandweerlieden op verzoek van het stadsbestuur staken de stortplaats in brand en toen het grootste deel van het afval opbrandde, doofden ze de vlam. Het stadsbestuur had eerder zijn toevlucht genomen tot deze methode van afvalverwijdering, dus de brand in de afgewerkte mijn was volgens hen niet gevaarlijk. Maar deze keer liep de situatie uit de hand: de lagere, diepere lagen vuilnis vlogen in brand en het vuur verspreidde zich geleidelijk naar kolenlagen nabij het oppervlak. Volgens een andere versie vloog de stortplaats in brand door een verlaten sigarettenpeuk en waren de brandweerlieden in dit geval niet schuldig. Hoe het ook zij, de vlam begon zich geleidelijk diep in de aarde te verspreiden en trok steeds meer nieuwe lagen steenkool in het ondergrondse vuur.

De maatregelen van de gemeente hebben niet tot positieve resultaten geleid. Ze probeerden de brand te lokaliseren, maar de ondergrondse brand was niet zo gemakkelijk te blussen, en in het geval van Centralia was het onmogelijk.

Een paar jaar later, toen de stedelingen begonnen te klagen over een slechte gezondheid, gebouwen en zelfs mensen onder de grond begonnen in te storten en eigenaren van tankstations hun zaak bedekten uit angst voor een explosie, werd het duidelijk dat de inwoners van Centralia moesten worden verplaatst. In het midden van de jaren 80 van de vorige eeuw verlieten de meeste inwoners de stad, maar er waren mensen die wilden blijven.

En gedurende meer dan 30 jaar kan de stad Centralia als bijna onbewoond worden beschouwd. Extreme reizigers zijn hier vaak, en de stad werd zelfs een van de locaties voor het filmen van de populaire wetenschapsfilm die het leven van onze planeet beschrijft na het verdwijnen van de mensheid. Asfaltwegen zijn op sommige plaatsen vernietigd, rookwolken komen door de rijbaan, de meeste huizen zijn ontmanteld en verwijderd, en alleen in het gebouw van een van de kerken zijn er nog diensten, blijkbaar voor die paar mensen die de officiële bevolking van de stad vormen.

Volgens experts kan deze oncontroleerbare ondergrondse brand een onbeperkte tijd doorgaan, totdat de brandstof opraakt - steenkool in de buurt van Centralia. Experts schatten het ontstekingsgebied op 1,6 vierkante kilometer en de diepte is moeilijk te beoordelen. Het is opmerkelijk dat in de staat Pennsylvania, rijk aan steenkoolafzettingen, er nog meer van dergelijke ondergrondse branden zijn, die ook niet kunnen blussen. Helaas is in ontwikkelingslanden, zoals India en China, de situatie met ondergrondse branden veel erger: er zijn tientallen gevallen van ontbranding van steenkoollagen die niet kunnen worden geblust. Alles wordt gecompliceerd door het feit dat de verplaatsing van duizenden mensen aanzienlijke middelen vereist, zodat de inwoners van rokende dorpen blijven wonen in hun huizen, elke dag met het risico te lijden aan een instorting.