Bitumenzanden - de milieuramp in Canada

De moderne wereld is onmogelijk voor te stellen zonder olie. De ontwikkeling van de industrie, het bestaan ​​van steden en het welzijn van hele staten zijn afhankelijk van zwart goud. Door intensieve exploitatie zijn de oliereserves uitgeput, waardoor oliemaatschappijen steeds meer velden moeten zoeken en ontwikkelen. Naast vloeibare olie zijn er andere modificaties van dit mineraal in de wereld. Een van de soorten onconventionele koolwaterstoffen is bitumineus (ze zijn ook bitumineus) zand.

Bitumenzanden zijn een mengsel van zand en klei geïmpregneerd met bitumen. Volgens moderne theorieën over olieproductie worden alle fossiele koolwaterstoffen, of het nu aardgas, olie of bitumenzanden zijn, gevormd als gevolg van de conversie van ondergrondse plantenresiduen. Bitumen zijn zwaardere en meer viskeuze koolwaterstoffen die een vluchtige fractie hebben verloren. In hun chemische samenstelling verschillen ze ook enigszins van olie. Het hoofdbestanddeel van bitumen zijn asfaltenen, die vanwege hun viscositeit bij gewone temperatuur in vaste toestand voorkomen. Afzettingen van teerzanden zijn in de natuur in de regel vertegenwoordigd in de vorm van formaties die op een ondiepe diepte liggen, en daarom is hun winning mogelijk door open mijnbouw.

Een van de grootste teerzandafzettingen ter wereld bevindt zich in het zuidwesten van Canada, in de provincie Alberta. Drie velden op dit grondgebied bevatten tot 70% van alle wereldreserves. De winning van bitumenzanden wordt hier sinds 2003 in een open put uitgevoerd. Om mineralen met mineralen te bereiken, kappen mijnbedrijven het bos dat aan de oppervlakte groeit. Gigantische gebieden zijn vrij van vegetatie en bovengrond. Maar deze rampen kunnen niet worden vergeleken met het proces van olieproductie uit bitumenzanden. Om het bitumen van het gesteente te scheiden, wordt verwarmde waterdamp door het bitumenzand geleid, waardoor het meer vloeibaar wordt. Als gevolg van de olieproductie op deze manier wordt een grote hoeveelheid afval gegenereerd: sedimentvijvers met giftige vloeistof, afvalstortplaatsen verontreinigd met koolwaterstoffen en duizenden vierkante kilometers van het grondgebied dat niet geschikt is voor mensen- en dierenleven. Gevaarlijke oliehoudende lekkages doden jaarlijks honderden vogels en de olieraffinaderijen van Alberta laten jaarlijks tonnen broeikasgassen in de atmosfeer ontsnappen.

Hoewel oliemaatschappijen beloven alle land dat bij het productieproces betrokken is, volledig terug te winnen, lijkt dit onwaarschijnlijk. Milieuactivisten, publieke organisaties en vertegenwoordigers van de inheemse volkeren van deze provincie proberen op de een of andere manier invloed uit te oefenen op het proces van grootschalige vervuiling van de regio. Hoewel de wereldolieprijzen hoger zijn dan de kosten van de productie van bitumenzanden, zullen in de provincie Alberta steeds meer nieuwe landen bij dit proces worden betrokken.