Die de "onderwaterstad" bouwde voor het Griekse eiland Zakynthos

Een paar jaar geleden werden nabij het Griekse vakantie-eiland Zakynthos, aan de voet van de Ionische Zee, vreemde structuren ontdekt die leken op kolommen en vloeren geplaveid met platen. Duikers die de eerste waren om deze plek te zien, besloten onmiddellijk dat ze te maken hadden met de overstroomde havenstad van een lang vergeten beschaving, misschien zelfs met bewijs van het legendarische Atlantis. Natuurlijk raakten wetenschappers geïnteresseerd in de geschiedenis. En loste vrij snel het raadsel van de 'onderwaterstad' op.

Deze stad is de beste stad onder water

Op het eerste gezicht lijken de structuren echt voorbeelden te zijn van enkele oude architectuur. Toegegeven, wetenschappers schaamden zich dat er naast de 'stad' zelf geen tekenen zijn dat ze er ooit in hebben gewoond: menselijke (of tenminste Atlantische) overblijfselen, gebroken keramiek, huishoudelijke artikelen, enzovoort.

Verder meer. Een diepere studie toonde aan dat de "stad" verscheen in het Plioceen-tijdperk, ongeveer 5 miljoen jaar geleden. Op dit punt moeten zoekers van oude beschavingen gelukkig in hun handen klappen met een kreet: "We zeiden! 5 miljoen jaar geleden was er al een ontwikkelde beschaving op aarde." Maar er is één probleem: de "onderwaterstad" voor de kust van het eiland Zakynthos verscheen zonder de deelname van mensen, Atlantiërs, buitenaardse wezens of het programma "Huisvestingsproblematiek". Dit is een natuurlijke formatie, een geologische grap gericht aan alle liefhebbers van oude geheimen.

Microben zijn bouwers

Wetenschappers onderzochten het gebied tussen twee en vijf meter onder water en ontdekten dat het eigenlijk een natuurlijk geologisch fenomeen was. De structuur van de "stenen schijf", die eruitziet als de ronde bases van de kolommen, is typerend voor de effecten van koolwaterstofmineralisatie - dit kan zowel tijdens het Plioceen als op de moderne zeebodem voorkomen.

Microben in het sediment op de zeebodem gebruiken koolstof in methaan als brandstof. Wanneer methaan uiteindelijk oxideert, verandert de chemische structuur van het sediment en vormt een soort natuurlijk cement, bij geologen bekend als knobbeltje. Deze keer verscheen een ongewoon mineraal genaamd dolomiet als cement. Het vormt zich zelden in zeewater, maar kan vrij veel voorkomen in sedimenten die rijk zijn aan microben.

Bovendien worden dergelijke formaties zelden in ondiep water gevonden. De meeste van deze "onderwaterstadslandschappen" worden in de regel op een diepte van honderden en duizenden meters gevonden. Dus ze wachten nog steeds in de vleugels om te verbazen en onderzoekers van de zeebodem te inspireren - totdat wetenschappers komen en alles opnieuw verklaren.