Net als in de tijd van het Nieuwe Testament werden rituele gerechten gemaakt

In de jaren van het leven van Jezus Christus behoorde Jeruzalem, net als vele andere landen, tot het Romeinse rijk. Tegelijkertijd eiste het jodendom dat de joden een speciale benadering volgden voor bepaalde soorten voedsel en andere dingen die 'vies' konden zijn voor een echte jood. Door Romeinen gemaakte gerechten voldeden niet aan deze strikte regels, dus tijdgenoten van de gebeurtenissen in het Nieuwe Testament moesten hun gerechten maken van materiaal dat absoluut geen "vuil" toestond - van stenen! Hoe is dit gebeurd?

Steen tegen klei

De laatste "stenen" werkplaats, gevonden op het grondgebied van Israël, werd opgegraven in Galilea - een historische regio in het noorden van het land. De workshop werd gebruikt om voedsel- en opslagvaten te maken die in de tijd van Jezus als 'schoon' werden beschouwd. De kleine steengroeve is een van de weinige ontdekt in het oude Israël, en de eerste ontdekt in Galilea, dat ongeveer 2000 jaar geleden een Romeinse provincie was, toen deze workshop actief was.

Voorheen werden slechts twee van dergelijke objecten gevonden, maar beide bevonden zich in het gebied rond Jeruzalem. De nieuwe vondst bevestigt de sleutelrol van het handhaven van rituele zuiverheid, niet alleen in Jeruzalem, maar ook in het verre Galilea.

In die tijd bewaarden de meeste mensen voedsel en andere items in kleischalen, terwijl Joden die zich aan de wetten van rituele zuiverheid of kashrut hielden, in sommige gevallen stenen schalen gebruikten. De wet van het jodendom stelt dat als een object in contact komt met iets "ritueel onrein", dit object moet worden schoongemaakt. Dit omvatte contact met bepaalde soorten dode dieren, natuurlijke lichaamsproducten, huidziekten en voedingsmiddelen die niet gemengd mogen worden, zoals vlees en melk.

De ontmoeting van geschiedenis en schrift

Tijdens het Romeinse rijk werd keramiek beschouwd als een materiaal dat gemakkelijk is besmet. Allemaal vanwege de porositeit van klei. Daarom moest er iets "onreins" in de vaat worden bewaard, het moest worden vernietigd. Vrij duur, dus gebruikten de Joden stenen vaten, kannen en borden.

De steengroeve en de deeltijdworkshop voor de productie van dergelijke gerechten bevonden zich in een kunstmatige grot, waar onderzoekers steenfragmenten, sporen van chips op de muren en andere soorten productieafval voor de vervaardiging van steenproducten ontdekten. Op deze plaats werden blijkbaar voornamelijk mokken en schalen van verschillende grootte geproduceerd. Afgewerkte producten werden in de hele regio Galilea verkocht.

Trouwens, de Bijbel spreekt van dergelijke gebruiksvoorwerpen. Ze wordt genoemd in de beroemde scène van het huwelijk in Kana van Galilea, waar Jezus water in wijn veranderde: "Er waren hier zes stenen aquifers, volgens de gewoonte van het reinigen van de Judea, die elk twee of drie maatregelen bevatten. " (Evangelie van Johannes 2: 6).