Verbazingwekkende UNESCO-werelderfgoedlocaties

Iedereen weet dat de taken van UNESCO het behoud van objecten zijn vanwege hun grote belang, en natuurlijk zijn de meeste UNESCO-sites unieke natuurlijke complexen of monumenten van menselijke activiteit.

Maar sommige beschermde objecten veroorzaken geen vreugde en bewondering, maar op zijn best verbijstering. Bijvoorbeeld kolenmijnen, of een vleesverwerkende fabriek, of een schoenenfabriek in het algemeen. Laten we deze specifieke monumenten bekijken:

Gezouten vleesfabriek, Fray Bentos City, Uruguay

Deze fabriek is verlaten en vervallen, maar staat nog steeds op de lijst van UNESCO-locaties, omdat het een idee geeft van vleesverwerking in een industrieel bedrijf van wereldschaal.

Schoenenfabriek "Fagus", de stad Alfeld, Duitsland

Het werd gebouwd in 1910 en werkt nog steeds. Waardevol voor de wereld omdat het een belangrijke mijlpaal is in de ontwikkeling van industrieel ontwerp. Er is een museum in de fabriek waar je kunt zien hoe de schoenmode zich in de afgelopen 100 jaar in Duitsland heeft ontwikkeld.

Grimeton Radio Station, Varberg, Zweden

Een voorbeeld van engineering uit de hoogtijdagen van de omroep. Het gebouw zelf is gebouwd in neoklassieke stijl en ziet er erg eenvoudig uit.

Maar stel je nu voor dat de radio voor communicatie tussen Amerika en Zweden zorgde en draden op 6 torens als stralende elementen dienden.

In de zomer opereert het museumcomplex hier, waar er exposities zijn van de verbinding van verleden, heden en deels toekomst.

Vier hydraulische scheepsliften, Canal du Santre, België

De bouw van de eerste scheepslift begon in de late 19e eeuw en de laatste, vierde, eindigde in de vroege 20e eeuw. In 1998 werden ze allemaal opgenomen op de Werelderfgoedlijst en in 2002 gebeurde er een ernstig ongeval op de hydraulische liften, waarna ze werden gesloten.

Op een dag, in de verre toekomst, zullen massa's toeristen hier zeker komen en de kunst van het industriële landschap van de late 19e eeuw bewonderen.

Kolenmijnen, Wallonië, België

Mijnbouw in Wallonië begon in de 18e eeuw en tegen de 19e eeuw was de mijnbouw aanzienlijk toegenomen. Tegen 1960 waren de meeste mijnen echter al gesloten omdat de steenkoolreserves waren uitgeput. Daarna werden vele mijnen omgezet in ondergrondse musea, waarvan de exposities de ontwikkeling van de kolenindustrie op verschillende tijdstippen aantonen.

Hier is het, het vroege industriële tijdperk in Europa: