San Quentin dodencel

De San Quentin-gevangenis, gelegen aan de gelijknamige kaap in Californië, is bij velen bekend en vandaag hebben we de mogelijkheid om deze van binnenuit te bekijken om te zien hoe het leven in de dodencel verloopt.

Deze gevangenis werd geopend in 1852 en is nog steeds actief, waardoor het een van de oudste in het land is. Aanvankelijk was het een groot houten schip van 268 ton. Hij verankerde in de Baai van San Francisco en bevatte 30 criminelen.

Momenteel is het gebied van San Quentin ongeveer 1,7 km².

De wettigheid van de doodstraf in Amerika wordt in 32 staten erkend. Het percentage uitgevoerde zinnen is echter vrij laag. In 2010 werden bijvoorbeeld van de 3108 gevangenen in de dodencel slechts 39 geëxecuteerd.

Texas heeft het hoogste aantal executies.

Achter deze deur in San Quentin staan dodelijke camera's.

Sommige gevangenen die hier wonen, zien er behoorlijk pakkend en gestructureerd uit.

Deze gevangene in de dodencel poseert graag voor de camera.

Uitkijktoren.

Het dak biedt een algemeen beeld van de beroemde San Quentin. Er is een gaskamer voor het uitvoeren van doodvonnissen in deze penitentiaire instelling, maar nu worden in plaats daarvan fatale injecties gebruikt.

Kenmerkende San Quentin-gevangenisriem.

Gevangenen van de dodencel worden niet beroofd van de voordelen van de beschaving. Ze hebben zelfs televisies in hun camera's.

Tijdens de doodstraf wordt een giftige oplossing in het lichaam van de gevangene ingespoten met een dodelijke injectie, evenals een portie pijnmedicatie om fysiek lijden te verminderen.

De gevangene in deze cel wacht op een dodelijke injectie.

Injectie, waarna de dood plaatsvindt, wordt niet alleen in Amerika veroordeeld, maar vindt ook plaats in de Filippijnen, China, Thailand en Vietnam. Fatale injectie wordt beschouwd als de meest humane uitvoering in vergelijking met elektrische ontlasting.

De executie van een veroordeelde met behulp van dodelijke injectie werd ontwikkeld en voorgesteld als een alternatief voor traditionele methoden in 1977 door Jay Chapman. Goedgekeurd en ondersteund de innovatie van Stanley Deutsche. Na de injectie treedt de dood meestal op tussen 4 en 17 minuten. Uiterlijk ziet alles eruit alsof een persoon in slaap valt en in een droom valt.

De krant Los Angeles Times in 2011 publiceerde op haar pagina's de resultaten van studies dat de doodstraf vrij ernstige financiële kosten vereist, niet alleen voor de lokale en regionale begrotingen, maar ook voor de federale. Bovendien is het vermeldenswaard dat het niet uitmaakt welk type doodstraf wordt gebruikt, hij niet in staat is zich te verzekeren tegen gerechtelijke fouten.

De gevangene communiceert met verslaggevers.

San Quentin voerde vrij vaak doodvonnissen uit voor gevangenen van de beroemde Alcatraz.

Mensen die uitvoering door dodelijke injectie bekritiseren, geloven dat deze methode eigenlijk niet zo humaan is. Na bestudering van de gegevens van de autopsieresultaten van het geëxecuteerde lichaam, bleek uit het onderzoek dat de inhoud van de pijnstillers in het bloed veel lager is dan bijvoorbeeld tijdens een chirurgische operatie, en soms konden veroordeelden zelfs bewust zijn.