Berenpaden > Artikelen

Er zijn heel weinig wegen in Kamchatka, maar er zijn veel berenpaden. Ze zijn vol, zelfs in de buurt van de hoofdstad van het schiereiland Petropavlovsk-Kamchatsky. Eeuwenoude handige paden worden niet alleen gebruikt door clubvoet, maar ook door andere dieren, evenals mensen. Het land op de hoofdpaden is gecomprimeerd door generaties beren voor honderden jaren gebruik, dus wandelen langs hen is echter een plezier, totdat het pad je naar het struikgewas van elfachtige bomen brengt of de zwerver zelf ontmoet.

Trails aan de oevers van de spawning river.

In de ruwe toendra stoppen de beren diep, als een sleur van een tractor.

Bear trail in het voorjaar.

Bijeenkomst op het pad.

Ondertussen ...

Cordon Grass in de Zuid-Kamtsjatka Federal Reserve.

Anderhalve maand was ik niet in Kamchatka, en gedurende deze bevredigende tijd waren de jarigen van kleine, onhandige, maar levende, zoals kwikbaby's omgezet in dikke en luie bultjes.

Berenmoeders die welpen rijden, zijn nu in uitstekende staat: ze moeten immers niet alleen zichzelf voeden, maar ook het broed. Maar kinderloze zwangere moeders zijn al corrupt tot onfatsoenlijk. Hoewel nu in de kuil liggen. En voor de winter slaap nog steeds lopen en lopen ...

De oudsten hier.

Meestal proberen ze niet meer in het openbaar te verschijnen, vermijden ze naar de oever van Kuril Lake te gaan. Maar vandaag viste deze drie-eenheid vrij vredig aan de monding van Etamynka, een kilometer van het cordon. Hun opvattingen zijn natuurlijk niet helemaal vriendelijk, maar ook voor menselijke mannen die de tweede helft van hun leven leven, stralen hun ogen ook niet noodzakelijk vriendelijk ...