Kanaal "Eurazië": waar ze van plan zijn een nieuw kanaal van de Kaspische Zee naar de Zwarte Zee te bouwen

Ondanks het feit dat er tegenwoordig een waterweg is van de Zwarte naar de Kaspische Zee, duikt het idee van het creëren van een volwaardig kanaal periodiek op in de pers en wordt het besproken in de wetenschappelijke en leidende kringen van het land. Het begon zelfs te worden gebouwd in de jaren 30 van de vorige eeuw, maar vanwege het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog moest de bouw van het kanaal worden stopgezet. Maar wat past niet bij de bestaande waterweg, en waar gaan ze een nieuw kanaal bouwen?

Tegenwoordig kun je vanuit de Zwarte Zee, of liever gezegd vanuit de Zee van Azov, de Kaspische Zee bereiken langs de Don- en Wolga-rivieren en het Wolga-Don-kanaal dat hen verbindt.

Dit kanaal is actief sinds de jaren 1950 en heeft een totale lengte van 101 kilometer. Maar het kanaal vereist aanzienlijke moderniseringskosten, voornamelijk voor baggeren, omdat de diepte in sommige gebieden niet meer dan 3,5 meter bedraagt. Hierdoor zijn de schepen die er doorheen varen vaak slechts half geladen, wat de economische efficiëntie tijdens de werking van het kanaal vermindert.

Het Eurazië-kanaal is gepland langs het grondgebied van de depressie van Kumo-Manych. Dit is een natuurlijke depressie in het reliëf, wat een voorwaardelijke grens is tussen Europa en Azië, en waar in het verleden geologische tijdperken een straat vormden die de Kaspische Zee en de Zwarte Zee verbond. Er zijn al een aantal reservoirs, kanalen en sluizen die in de jaren 30-40 van de vorige eeuw zijn gebouwd.

Het is de bedoeling dat de totale lengte van het Eurazië-kanaal 680 tot 850 kilometer zal bedragen, afhankelijk van de gekozen optie voor projectuitvoering. Maar in elk geval zal dit de bestaande waterweg van de Kaspische Zee naar het stroomgebied van de Azov-Zwarte Zee met meer dan 1000 kilometer verminderen.

Maar de aanleg van het kanaal kampt met een aantal milieuproblemen. Er moet rekening mee worden gehouden dat ze van plan zijn om het kanaal door beschermde gebieden te kanaliseren, met name door het Manych-Gudilo-meer, dat deel uitmaakt van het biosfeerreservaat Black Lands, waar zeldzame nestplaatsen voor vogels zijn en beschermde diersoorten leven. Het kanaal zal bijvoorbeeld de paden passeren van seizoensgebonden migraties van saiga's, zeldzame dieren die in het Rode Boek van Rusland worden vermeld. Een ander probleem is verzilting van de bodem in het gebied waar het kanaal ligt, om te voorkomen dat een aantal aanvullende maatregelen nodig is. Milieuactivisten wijzen ook op een mogelijke uitwisseling van vertegenwoordigers van de fauna van de zeeën, wat negatieve gevolgen kan hebben en kan leiden tot het verschijnen van invasieve invasieve soorten.

Het is vermeldenswaard dat de aanleg van het kanaal niet alleen gunstig is voor Rusland, maar ook voor de Kaspische staten die geen toegang hebben tot de oceaan, zoals Kazachstan, Turkmenistan, Iran of Azerbeidzjan. Het kanaal is natuurlijk gunstig voor China, dat de kortste manier krijgt om zijn producten in Europa te promoten. Om deze reden zijn Chinese en Kazachstaanse experts actief betrokken bij de ontwikkeling van projectdocumentatie voor het toekomstige kanaal. Ondanks de enorme kosten, en volgens deskundigen, vereist de bouw van het kanaal van 600 tot 1400 miljard roebel, afhankelijk van de geschatte diepte van het kanaal, lijkt de bouw ervan zeer winstgevend te zijn voor alle landen die deelnemen aan het project, met name voor Rusland, Kazachstan en China.