Een verlaten eiland met een donkere geschiedenis in het hart van New York

In de kleine bevaarbare zeestraat van New York, tussen de Bronx en Ricker Island, ligt het kleine eiland North Brother Island. Aanvankelijk was het onbewoond, maar in 1885 werd besloten om hier een ziekenhuis voor infectieziekten te bouwen om pokken te behandelen. Het eiland was aan alle kanten omgeven door water, dus het was niet moeilijk om aan quarantaine te voldoen.

Vervolgens werd het ziekenhuis opnieuw geprofileerd voor de behandeling van verschillende soorten virale ziekten. En haar meest beroemde patiënt was Mary Mallon. Ze wordt beschouwd als de eerste asymptomatische drager van tyfus in de Verenigde Staten. Aanvankelijk werkte ze als kok in New York, waardoor ze 47 mensen besmette met haar ziekte, van wie er drie stierven. Dus kregen de mensen van de vrouw de bijnaam Typhoid Mary. Zodra de autoriteiten deze kwaal van haar hadden onthuld, hebben ze haar gevangengezet in een ziekenhuis op het bovengenoemde eiland. Mary Mallon weigerde categorisch de aanwezigheid van de ziekte toe te geven en maakte voortdurend ruzie met artsen. Na 3 jaar besloot de arts toch om haar te ontmoeten en schreef haar uit quarantaine, maar op voorwaarde dat ze alle veiligheidsmaatregelen zou volgen om anderen niet te infecteren en nooit meer als kok zou werken. Mary stemde natuurlijk in met alle voorwaarden en legde zelfs de eed af, maar toen ze de opsluiting verliet, veranderde ze onmiddellijk haar naam en ging ze naar een restaurant. Daarna slaagde de koppige vrouw erin nog eens 25 mensen te infecteren. Ze werd opnieuw naar het ziekenhuis gestuurd, maar voor altijd. Vanwege haar doorzettingsvermogen woonde Mary in het ziekenhuis tot de leeftijd van 69, tot ze stierf aan longontsteking.

Voor het begin van de Tweede Wereldoorlog was het North Brothers Infectious Disease Hospital gesloten. Met de komst van vrede verhuisden veteranen hier om te wonen, maar toen het probleem van een landelijk woningtekort was opgelost, werden alle inwoners van het eiland hervestigd en was het land leeg. Het was echter niet lang leeg, in de jaren 1950 werd hier een behandelingscentrum voor drugsverslaafden geopend. Maar het is vermeldenswaard dat het na ongeveer 10 jaar was gesloten.

Sindsdien is het eiland onbewoond. Het is gesloten voor bezoekers, bewaakt door de politie en kustwacht. Hoewel er toch mensen zijn die erin glippen en prachtige foto's maken van de verlaten North Brothers.